Prison Planet

Banki centralne doskonale zdają sobie sprawę z tego, że nie mogą stymulować wzrostu gospodarczego, chociaż nie podadzą tego publicznie. Koło fortuny zatoczyło swój krąg. Bankierzy centralni po cichu lobbują polityczną stronę nawy, by wrócić do keynesowskiej polityki fiskalnej i odwrócić programy oszczędnościowe.

Lagarde dawała wskazówki, że w sprawie zmian polityki fiskalnej będzie dążyć do konsensusu wśród polityków strefy euro. Wiedziała, że EBC nie jest w stanie wygrać walki o wsparcie gospodarki. Publicznie Lagarde zasugerowała, że pójdzie ścieżką Draghiego i utrzyma ultra-luźną politykę pieniężną, aby podnieść inflację w strefie euro. Naprawdę nie ma w tym względzie wyboru. Niemniej jednak ma świadomość, że polityka Draghiego była porażką, i że EBC jest w pułapce. Polityka pieniężna w EBC jest skazana na niepowodzenie, pomimo tego, że powiedziała, że EBC ma narzędzia, by poradzić sobie ze spowolnieniem gospodarczym i w razie potrzeby musi być gotowy do ich wykorzystania.
Lagarde wkracza w narastającą konfrontację w czasach rosnących wyzwań dla bankierów centralnych, gdy gospodarka załamuje się pomimo wszystkich programów stymulujących, a inflacja pozostaje na niskim poziomie. Jednocześnie stopy procentowe pozostają na sztucznie niskim poziomie i istnieją pytania dotyczące tego, co decydenci mogą zrobić, aby walczyć z poważniejszym kryzysem. Lagarde zaczęła lobbować rządy i argumentować, że muszą wprowadzić bodźce fiskalne, aby wypełnić lukę. Bankierzy centralni stracili zdolność kontrolowania inflacji lub kierowania gospodarką, podczas gdy politycy nie są zjednoczeni w obliczu narastających podziałów politycznych i niepokojów społecznych.