Prison Planet

Wojny prowadzone przez USA i kraje NATO, które trwają na świecie od 2001 roku są z nami już ponad 10 lat. Tak długo nie trwała nawet II wojna światowa, a według brytyjskich trendów strategicznych konflikty te będą trwały przez przynajmniej kolejne 30 lat.



Plan podboju Euroazji pod hasłami równości, demokracji i praw człowieka jest prawdziwą realizacją Orwellowskiego stwierdzenia “Wojna to pokój”. Podbój Afganistanu i Iraku a obecnie kolorowe rewolucje w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej z militarną akcją przeciwko Libii mają swoje poważne reperkusje społeczne. Kraje które według zachodnich standardów żyły w krajach dyktatorskich po “wyzwoleniu” przez siły zachodnie popadły w jeszcze gorszą niedolę gdzie demokracja istnieje jedynie na papierze a terror jest realnym systemem otaczającym społeczeństwo. To co miało być ucywilizowaniem bliskiego wschodu wznieciło jego najbardziej zacofane i autodestrukcyjne tendencje.

Tematem poniżej zamieszczonego filmu jest właśnie problematyka reperkusji konfliktu na Bliskim Wschodzie i efekty jakie stały się jego udziałem z perspektywy mniejszości chrześcijańskich zamieszkujących podbite terytoria oraz problematyka tworzonej demokracji.

---

Obecny konflikt na Bliskim Wschodzie realizowany jest na podstawie trzech głównych geostrategicznych anglo-amerykańskich scenariuszy: planu podboju Euroazji Zbigniewa Brzezińskiego opisanego w książce “Wielka szachownica.”, brytyjskich planów strategicznych sięgających 2050 roku i planu Bernarda Lewisa bałkanizacji Bliskiego Wschodu.

Wojna przeciwko Azji i Bliskiemu Wschodowi skierowana na konflikt z Rosją i Chinami. Plan Zbigniewa Brzezińskiego.
Cytaty z książki “Wielka Szachownica”, Zbigniew Brzeziński  (wyd polskie: Politea 1997)
s 24."Chociaż dominacja Ameryki na arenie międzynarodowej w nieunikniony sposób przywodzi na myśl wcześniejsze imperia, różnice są bardziej fundamentalne. Wykraczają one poza kwestię zasięgu terytorialnego. Hegemonia Ameryki realizuje się w ramach światowego systemu zaprojektowanego przez samą Amerykę i odzwierciedlającego jej ustrój wewnętrzny, oparty na pluralizmie zarówno społeczeństwa, jak i życia politycznego.
s 29. "Ameryka, sprawująca bezprecedensową hegemonię w świecie, nie ma obecnie żadnego rywala. Ale czy sytuacja ta utrzyma się w przyszłości?"
s 30. "Dla Ameryki głównym trofeum geopolitycznym jest Eurazja. Przez pół tysiąca lat na świecie dominowały mocarstwa eurazjatyckie: narody walczące o panowanie regionalne i dążące do zdobycia hegemonii w skali globu. Obecnie dominującą siłą w Eurazji jest mocarstwo spoza tego kontynentu - a światowy prymat Stanów Zjednoczonych bezpośrednio zależy od tego, jak długo i jak skutecznie zachowają one dominującą pozycję na kontynencie eurazjatyckim.
s 31. "W Eurazji mieszka około siedemdziesięciu pięciu procent ludności świata i znajduje się tam również większość fizycznych bogactw globu, zarówno w postaci przedsiębiorstw, jak i bogactw naturalnych. Eurazja wytwarza około sześćdziesięciu procent PNB świata i dysponuje siedemdziesięcioma pięcioma procentami znanych światowych zasobów surowców energetycznych."…"W Eurazji leżą wszystkie państwa mogące ewentualnie zagrozić gospodarczemu i politycznemu prymatowi Ameryki. Potęga wszystkich państw eurazjatyckich razem wziętych znacznie przekracza potęgę Stanów Zjednoczonych.
s 35. "Ogromna eurazjatycka szachownica o dziwnym kształcie - rozciągająca się od Lizbony do Władywostoku - stanowi pole "gry". Jeżeli obszar środkowy znajdzie się w orbicie rozszerzających się wpływów Zachodu (gdzie dominuje Ameryka), jeśli region południowy nie stanie się domeną jednego gracza i jeśli część wschodnia nie zostanie zjednoczona w taki sposób, że Ameryka utraci swoje przyczółki na obrzeżu, można będzie powiedzieć, że Stany Zjednoczone zdobyły przewagę. Ale jeśli środek szachownicy odrzuci wpływy Zachodu i stanie się silną, ekspansywną całością, jeśli zdobędzie kontrolę nad południem albo zawrze sojusz z potężnym graczem ze wschodu, wówczas wpływy amerykańskie w Eurazji dramatycznie się skurczą. To samo wydarzy się, jeśli dwóch dużych wschodnich graczy zdoła się w jakiś sposób zjednoczyć. Na koniec, gdyby zachodni sojusznicy Ameryki zmusili ją do opuszczenia jej przyczółka na zachodnich krańcach kontynentu, oznaczałoby to automatycznie kres amerykańskiego udziału w .grze na szachownicy eurazjatyckiej i zapewne doprowadziłoby także do ostatecznego podporządkowania zachodniego krańca kontynentu wzmocnio- nemu graczowi zajmującemu środek planszy."

Strefa konfliktów wg Brzezińskiego. Mapa z książki “Wielka Szachownica”:

Obecnie strategia Brzezińskiego zakłada destabilizację całego zaznaczonego powyżej regionu. Opanowanie go, podzielenie i wykorzystanie do odcięcia dostaw surowców do Chin. Poniżej publikacja z Brytyjskich Trendów strategicznych 2011.


Region Bliskiego wschodu jest obecnie destabilizowany.

Obecnie destabilizowany jest również Sudan aby zablokować eksport ropy do Chin. Około 7% chińskiego importu ropy pochodzi/pochodziło z tego kraju. Obecna destabilizacja jest próbą reglamentowania lub odcięcia wydobycia ropy na tym terytorium odcinając Chiny od strategicznych złóż. Mimo podziału kraju wciąż nierozwiązane są spory wokół regionów roponośnych, podziału dochodów z ropy oraz regionu gór Nuba. Niestabilna sytuacja w południowym Sudanie destabilizuje północny Sudan. 500.000 baryłek ropy dziennie nie dociera do Chin. Północny Sudan nie chce pozwolić na stabilny rozwój południa ze względu na tereny wydobywcze, które chce kontrolować. Południe wg USA ma kontrolować 85% złóż.


Kolejny afrykański kraj na liście to Zimbabwe, które jest bardzo zasobne w minerały i ma dobre stosunki z Chinami.

Koncept Brzezińskiego jest taki, że jeśli Chiny nie będą mogły pozyskać minerałów i ropy z Bliskiego wschodu i Afryki, to w konsekwencji będą musiały sięgnąć po nie do Syberii co doprowadzi do konfliktu Chin z Rosją, zapewniając dominację USA.

Bałkanizacja Bliskiego Wschodu. Plan Bernarda Lewisa.
W latach 1970 Bernard Lewis opracował politykę, która stała się znana jako “plan Bernarda Lewisa”. To co właściwie Bernard Lewis powiedział, to że Ameryka doprowadzi do pełnej destabilizacji całego świata muzułmańskiego, całego regionu Zatoki Perskiej, ponieważ region ten graniczy z południową Rosją. Wprowadzi się islamski bałagan, chaos, powstania, wojny, wzdłuż południowej granicy Rosji w ten sposób zamierzając zniszczyć Rosję i co za tym idzie Rosję i jej sojuszników.

Ta mapa oparta jest na publikacji “Derivative Assassination: Who Killed Indira Ghandi?”, Lindy de Hoyos (New York: New Benjamin Franklin House, 1985), z pewnymi zmianami.


Po wojnie, zgodnie z hipotetyczną mapą Bernarda Lewisa współczesna Turcja traci wschodnią części Kurdystanu - granica tego nowego kraju- Kurdystanu rozciągającą się od Kaukazu na północy do regionu północnego Iraku i Iranu, a także wschodniej Turcji. Iran podzielony jest na Persję (Iranistan), Arabistan (na południe od dzisiejszego Iranu), podczas gdy duże kawałki ziemi północnego Iranu włączone są do Azerbejdżanu i Turkmenistanu. Nowy Afganistan podzielony jest na trzy części, dwie pozostałe części to Pusztunistan i Beludżystan, ta ostatnia zawiera się w części południowego Iranu. Izrael rozciąga się od Kanału Sueskiego przez cały półwysep Synaj, do północnego Libanu, z kilkoma pół-autonomicznymi regionami, maronickim i druzyjskim. Palestyńczycy są wielkimi przegranymi.

Bernard Lewis służył podczas II wojny światowej jako agent British Arab Bureau, imperialistycznej agencji oskarżanej o utrzymywanie świata arabskiego na słabej pozycji, aby zachować dominację Londynu.

Bernard Lewis jest związany z dwoma zasadniczymi ideami dotyczącymi muzułmanów i świata arabskiego.

Pierwszą jest to, że realne podstawy islamu nie są zakorzenione w świetlanym Bagdadzkim renesansie kalifa Haruna al Rashida z około 800 n.e., w swoim czasie najbardziej zaawansowanej cywilizacji na świecie, ale raczej w nieoświeconym irracjonalizmie al Ghazaliego i jego destruktywnej filozofii świata derwiszów, szejków i nekromantów. W ciągu ponad stu lat, Brytyjczycy starali się kontrolować arabskie i islamskie poczucie tożsamości poprzez znalezienie, rozpowszechnianie i gloryfikowanie najbardziej zacofanych i autodestrukcyjnych tendencji ostatnich 1500 lat historii muzułmanów, starając się wskazywać je jako prawdziwą istotę islamu. Bernard Lewis, gloryfikował irracjonalizm muzułmański w ten sposób przygotowując grunt dla ideologii przypisanej al-Kaidzie.

Drugą ideą Lewisa jest pomysł, że istniejące kraje arabskie są niezgodne z prawem i muszą być podzielone w masę śmiesznych małych krajów, które nie będą w stanie zagrozić ważnym interesom anglo-amerykańskiego imperializmu. W artykule Foreign Affairs z 1992 roku, w którym badał region w następstwie operacji Pustynna Burza (1991 roku), Lewis zaoferował wizję “Libanizacji” całego Bliskiego Wschodu wg schematu libańskiej wojny domowej z 1975 roku:

"Zmierzch panarabizmu opuścił islamski fundamentalizm jako najbardziej atrakcyjna alternatywa dla wszystkich tych, którzy czują, że musi być coś lepszego, prawdziwszego i niosącego nadzieje niż nieudolna tyrania władców i zbankrutowanych ideologii narzucanych im z zewnątrz [...] Im bardziej opresyjny jest reżim, tym większe daje wsparcie fundamentalistom poprzez eliminowanie konkurencyjnych opozycjonistów. W przypadku gdy władza centralna jest wystarczająco osłabiona, i nie ma prawdziwego społeczeństwa obywatelskiego, które potrafi zachować system polityczny razem, znika prawdziwe poczucie wspólnej tożsamości narodowej lub nadrzędna lojalność wobec państwa narodowego. Następnie kraj rozpada się "jak to się stało w Libanie" w chaosie kłótni, waśniach, walkach sekt, plemion, regionów i partii".

Tak więc dzisiejsze rewolucje i akcje militarne są niczym innym jak przewrotem systemów rządzących i dopuszczeniem do władzy skrajnych, fundamentalnych organizacji pod przewodnictwem Bractwa Muzułmańskiego, które doprowadzą do dalszej destabilizacji regionu i tworzenia kolejnych wojen, w których będzie musiał zaangażować się cały świat.


Bractwo Muzułmańskie, Naziści i AlKaida.  |  Destabilizacja. Szeroka perspektywa.  |  Alex Jones. Wszystko co powinieneś wiedzieć o Al Kaidzie.  |  Wielka destabilizacja: Pakistan, Rosja, Chiny.  |  Globalne Trendy Strategiczne 2011-2040.  |  Globalne trendy strategiczne 2007-2035. Witamy w koszmarze przyszłości.  |