Prison Planet

Każdy będący pod wrażeniem efektywnej organizacji z jaką Wielka Brytania zorganizowała igrzyska olimpijskie może rozważyć kontrast naszej upadającej narodowej polityki energetycznej - w całości koncentrującej się na przekonaniu, że w ciągu ośmiu lat możemy jakoś utrzymać nasze światła w dziesiątkach tysięcy budynków budując więcej turbin wiatrowych. W pewnym momencie w zeszłym tygodniu, w Wielkiej Brytanii 3500 turbiny przyczyniły się do wytworzenia 12 megawatów (MW) energii wykorzystując do tego 38.000 MW energii elektrycznej. (Strona Neta, która prowadzi oficjalne statystyki elektroenergetyczne, zarejestrowała to jako "0,0 procent").

Minęło już 10 lat od kiedy po raz pierwszy podkreśliłem, jak szalonym pomysłem jest opieranie naszej polityki energetycznej na wietrze. Dziś wydaje się to być jeszcze bardziej oczywistym, iż było to myślenie życzeniowe, kiedy rząd w swoich najnowszych rozmowach o rozrachunku energii zapewnia, że do 2020 roku będzie dostarczać średnio 12.300 MW mocy z "odnawialnych źródeł energii".



Wszystko to urojenia. Nie ma sposobu, aby nawet pomarzyć o budowie ułamka wymaganych 30.000 turbin. Jak ostatni bezwietrzny tydzień pokazał, będziemy musieli zbudować dziesiątki gazowych elektrowni tylko po to żeby zapewnić zapasowe zasilanie dla wszystkich momentów, kiedy wiatr nie wieje z odpowiednią prędkością. Ale, jak coraz bardziej świadomi obserwatorzy wskazują, ministrowie i urzędnicy z Departamentu Energii i Zmian Klimatu (DECC) wydają się żyć w odmiennej rzeczywistości, bez praktycznego rozumienia, jak energia elektryczna jest produkowana, są odporni na racjonalne argumenty i napędzani obsesją, która może zakończyć naszą, bazującą na komputerach gospodarkę.

Globalny szwindel globalnego ocieplenia:


OGLĄDAJ DALEJ>>>

Ostatnią osobą próbującą zmusić ich do skonfrontowania się z rzeczywistością jest profesor Gordon Hughes, były doradca w dziedzinie energii Banku Światowego, obecnie profesor ekonomii w Edynburgu, którego dowody przed komisją ds. energii i zmian klimatycznych zostały opublikowane na stronach Global Warming Policy Foundation. Jego najbardziej szokującym stwierdzeniem jest to, że dążenie do realizacji ustawy - zmniejszenia emisji CO2 przez Brytanię o 80 procent do 2050 roku - będzie nas to kosztować 124 mld funtów do 2020 roku, czyli 5000 funtów na każde gospodarstwo domowe w kraju: nie tylko budując dziesiątki tysięcy absurdalnie dotowanych turbin wiatrowych, ale także na budowę zapasowych elektrowni opalanych gazem. Zapewnienie takiej samej ilości mocy w cyklu kombinowanym przez gazowe elektrownie wyniosłoby jedynie 13 mld funtów, zaledwie jedną dziesiątą proponowanej kwoty.

Ponadto, jak Prof Hughes wyjaśnia, uruchamianie zapasowych elektrowni gazowych i ich wyłączanie oznaczałoby, iż będą one bardzo nieefektywnie i wydzielą tyle CO2, że możemy skończyć zwiększając nasze całkowite emisje zamiast je zmniejszać...


Link do oryginalnego artykułu: LINK


|  Podwojenie rachunków za energię w ciągu kolejnych pięciu lat.  |  ONZ żąda 76 bilionów dolarów na “zielone technologie”.   |  Rothschild Australia przejmują wiodącą rolę w światowym rynku CO2.   |  Iran: Ropa po 250$ za baryłkę jeśli zachód wprowadzi blokadę eksportu irańskiej ropy.   |  Nowy satelita: Wielki Brat będzie polował na CO2.   |  ONZ: Wielka technologiczna transformacja.   |  Audycja Wiadomości PrisonPlanet.pl: Problematyka zrównoważonego rozwoju.  |  Raport ONZ wzywa by umieścić planetę i jej mieszkańców w centrum zrównoważonego rozwoju.   |  Agenda 21. Plan wdrożenia światowego socjalizmu.   |  Karta Ziemi - Agenda 21. Marks w zielonej kominiarce.   |