Prison Planet

Współczesna międzynarodowa polityka opierająca się na dokonaniach naukowych ostatniego stulecia wykracza daleko poza fizyczny aspekt oddziaływania. Wysyłanie armii, która wymusza na obcych krajach żądane zmiany, czy stosowanie innych rozwiązań siłowych jest tylko jednym z modeli realizacji polityki, który nie jest skuteczny w demokratycznych społeczeństwach ze względu na częsty sprzeciw społeczny wewnątrz kraju jak i w kraju podbitym.

Ze względu na te ograniczenia został stworzony bardziej skuteczny system tzw miękkiego oddziaływania czyli wpływania na mentalny charakter będącego celem ataku społeczeństwa, które zamierza się podbić.

Definiuje się więc dwa rodzaje oddziaływań:
- Twarde oddziaływanie poprzez przymus, co opiera się na strategiach takich jak interwencja wojskowa, dyplomatyczny przymus, polityka “kija i marchewki” i sankcje gospodarcze.
- Miękkie oddziaływanie, jest zdolnością wpływania na innych w celu uzyskania korzystnych wyników przez kształtowanie agendy, wykorzystywanie perswazji, pozytywne przyciąganie (poziom życia, sztuka, kultura, etyka itp), wpływanie na preferencje podmiotów za pomocą sieci (wpływowych instytucji i osób), rozwijając i przekazując atrakcyjne narracje, ustanawiając międzynarodowe normy, budując koalicje i opierając się na kluczowych zasobach, które wiążą jeden kraj z drugim.

W skrócie, twarde oddziaływanie to wywieranie nacisku, a miękkie to przyciąganie.

Wokół twardego systemu modelowania polityki międzynarodowej większość ludzi ma bogaty zasób wiedzy, nawet powierzchowna świadomość wojen trwających od tysięcy lat jest tego namacalnym przykładem. Jednak drugi system “miękkiego oddziaływania” choć istnieje od tysięcy lat (patrz system Sun-Tzu) wydaje się być mocno pomijany, mimo, iż stanowi właściwie trzon obecnej polityki międzynarodowej krajów, które stać na prowadzenie takich działań.

Jak KGB wykorzystywało system miękkiego oddziaływania:


OGLĄDAJ DALEJ>>>

Idea stojąca za miękkim oddziaływaniem jest taka, iż za pomocą perswazji, sabotażu kulturowego, modelowania mentalnych zmian itd możliwe jest uzyskanie tych samych efektów co za pomocą działań militarnych, wywiadowczych czy sankcji. Możliwe jest podbicie kraju bez wysyłania wojsk, co obecnie możemy obserwować przy okazji ekspansji Unii Europejskiej. Możliwe jest tworzenie wojen domowych, co możemy obserwować na przykładzie obecnych wojen w Libii, Syrii czy puczu na Ukrainie. Wszystkie te wydarzenia były efektem “miękkiego oddziaływania” zewnętrznych aktorów na populacje atakowanych krajów. We wszystkich, wymienionych przypadkach w kluczowym momencie “miękkie oddziaływanie” zostało wsparte przez “twarde oddziaływanie”.

Wydaje się, iż obecnie metodologia “miękkiego oddziaływania” nie jest już tajną bronią wywiadu ale jest coraz bardziej otwarcie i świadomie wykorzystywana przez wiele krajów i ich administracje. Dostępnych jest wiele opracowań na ten temat. Korzystając z jednego z nich postaramy się przybliżyć tą problematykę.

W 2011 roku brytyjski Institute for Government wydał dokument pt. “THE NEW PERSUADERS II”, w którym podaje, iż “Polityka międzynarodowa jest w trakcie fundamentalnej transformacji, rzucając wiele nowych wyzwań dla twórców polityki i dyplomacji. Ta globalna zmiana napędzana jest przez cztery podstawowe czynniki: dyfuzję władzy, istotne zmiany w dziedzinie teleinformatyki, sieci oraz upadek tradycyjnej propagandy.

Po pierwsze, oczywista dyfuzja władzy, dzieje się na dwóch frontach. Obserwuje się, iż potęga oddziaływania migruje między państwami, obecnie przenosząc globalny ośrodek władzy z Zachodu na Wschód. Jednocześnie obserwuje się jej dystansowanie kosztem tworów nie-państwowych, które odgrywają coraz bardziej znaczącą rolę mając większy wpływ na sprawy światowe. Drugim czynnikiem, który może być połączony z polityką międzynarodową jest komunikacja i rewolucja informatyczna. Szybkość, z jaką informacje są rozpowszechniane na całym świecie i późniejsza demokratyzacja dostępu do tych informacji tworzy bardziej świadomą i coraz bardziej globalną, aktywną publikę”.

[...] “Trzecim czynnikiem, który łączy się z drugim jest wzrost wpływu międzynarodowych sieci. Międzynarodowe sieci mogą obejmować szereg różnych podmiotów, w tym państwa, grupy społeczeństwa obywatelskiego, organizacje pozarządowe, organizacje wielostronne, a nawet osoby prywatne. Mogą być one tworzone by rozwiązywać złożone, ponadnarodowe problemy przez zbiorowe działania, takie jak zmiany klimatu, lub podejmować pojedyncze kwestie, takie jak wprowadzanie zakazu stosowania min.”

“Ostatni czynnik jest trudny do zaakceptowania dla wielu ministerstw: propaganda, jak wiemy jest martwa. Rządy nie mają już luksusu oferowania widzom w kraju jednej wiadomości podczas gdy karmią świat inną. Z informacjami migrującymi ponad granicami rozbieżności pomiędzy polityką danego państwa i wiadomościami są bardziej widoczne. W dzisiejszym, sieciowym świecie natychmiastowego dostępu do informacji, globalna publika jest mądrzejsza, bardziej zaangażowana i prawdopodobnie odrzuca tradycyjną propagandę, gdy ją widzi.”

“Z mniejszą ilością militarnych, gospodarczych i dyplomatycznych środków “miękkie oddziaływanie” - zwłaszcza te, które nie jest finansowane przez rząd oferuje nowy, tani i skuteczny środek do realizacji celów polityki zagranicznej. Nadrzędnym wpływem zmian i wyzwań jakie stwarza, jest to, że wpływ na globalne zmiany wymaga obecnie kooperatywnego podejścia zbudowanego na wiarygodności, przy którym dociera się nie tylko do szerokiego grona odbiorców, ale angażuje się ich jako aktorów i potencjalnych współpracowników.”

Tak więc obecnie w wyniku zanikania starych systemów propagandy i innych form przymusu bezpośredniego tworzone są nowe formy nacisku i oddziaływania społecznego. Dobrym przykładem jest kampania Kony 2012 dzięki, której rząd amerykański chciał zorganizować szeroką inwazję na kraje afrykańskie. Poprzez YouTube, sieci i media społecznościowe organizacja Niewidzialnych Dzieci mająca powiązania z instytucjami rządowymi rozpropagowała film, który był prośbą do rządu USA aby rozpoczął działania militarne w Afryce pod pretekstem schwytania niebezpiecznego terrorysty Josepha Kony. Jednym słowem rząd lobbował sam siebie poprzez "oddolną" organizację “Niewidzialnych dzieci”. Po wykryciu mistyfikacji cała kampania upadła a jej autor skończył w zakładzie psychiatrycznym. Jednak mimo tego w początkowej fazie miliony ludzi bezwiednie wsparło tą kampanię dając rządowi podstawy do wysłania w ramach AFRICOM setek żołnierzy do Ugandy. W ten właśnie sposób publika staje się częścią “miękkiego oddziaływania”, wspierając nieświadomie politykę państwa.



Innymi jaskrawymi przykładami wykorzystania miękkiego oddziaływania było wzniecanie w 2011 roku "kolorowych rewolucji", w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, zakończone wojną w Libii i puczem w Egipcie. Większość z nich było wdrażanych poprzez internetowe systemy komunikacji, firmę Google, sieci społecznościowe (Twitter, Facebook) i agentów zmian, głównie powiązanych z Bractwem Muzułmańskim.





Wdrożono je na kanwie wzrostu niezadowolenia społecznego związanego ze wzrostem cen żywności. Społeczeństwo żądało wyższego poziomu życia i respektowania zachodnich norm demokratycznych itd. W konsekwencji przemian życie polityczne i ekonomiczne w krajach zmieniło się na gorsze, powodując niestabilną sytuację w całym regionie.

Podobny rozwój wypadków miał obecnie miejsce w rewolcie na Ukrainie, gdzie protesty zorganizowane i prowadzone przez Waszyngton (miękkie oddziaływanie oficjalnie kosztowało amerykańskich podatników kilka miliardów dolarów) przerodziły się w pucz rządów Wiktora Janukowycza.



Istnieje więc w modelu miękkiego oddziaływania potrzeba budowania fikcyjnych narracji i budowania stereotypowych wizji wokół których aktywizuje się nieświadomą dalekosiężnych, strategicznych celów społeczność atakowanego kraju by sama dokonywała zaplanowanych przez agresora zmian.

Jak działa model.
Choć “miękkie oddziaływanie” ma bardzo długą tradycję to obecnie zostało skodyfikowane jako wpływ czynników rządowych, dyplomacji, kultury, edukacji, handlu i innowacji. Jak podaje dokument, ocena elementów miękkiego oddziaływania opiera się na badaniach opinii publicznej - takich jak Gallup Global Attitudes Survey, choć z pewnością wiele danych może być monitorowanych poprzez wystandaryzowane media społecznościowe w internecie.


Subindeks “kultura” zdefiniowany jest jako “zestaw praktyk które tworzą definicje dla społeczeństwa”. W tym zawiera się wysoka kultura taka jak literatura, sztuka i edukacja kierowana do elit, jak również telewizja, film, muzyka kierowana na rynek masowy. Kiedy kultura krajowa promuje uniwersalne wartości z którymi mogą się identyfikować inne kraje, staje się w ten sposób atrakcyjna dla innych.

Subindeks "rządowy" służy do oceny instytucji politycznych danego państwa, wartości i skuteczności rządu. Udany model rządu krajowego jest ważnym elementem ogólnej atrakcyjności państwa. Gdy instytucje rządowe skutecznie podtrzymują w kraju wartości takie jak przejrzystość, sprawiedliwość i równość, to są one naturalnie bardziej atrakcyjne zagranicą.

Polityka zagraniczna upatruje źródło miękkiego oddziaływania w utrzymaniu legitymizacji i autorytetu moralnego w działaniach zagranicą, skutecznie pytając czy państwo jest postrzegane jako siła dla dobra czy zła? Subindeks "dyplomacji" ma mierzyć nie tylko globalne postrzeganie danego kraju, ale jego politykę i środki dyplomatyczne, które pozwalają dotrzeć do międzynarodowych odbiorców. Ten subindeks obejmuje wskaźniki dotyczące zagranicznej pomocy w rozwoju krajów, członkostwo w organizacjach wielostronnych i misjach kulturalnych za granicą.

[...] Zdolność kraju, aby przyciągnąć zagranicznych studentów, lub ułatwiać wymiany nawet z najbardziej wrogimi krajami jest potężnym narzędziem dyplomacji publicznej. Wstępne badania wymian edukacyjnych dają empiryczne dowody na podnoszenie reputacji kraju przyjmującego gdy zagraniczni studenci wracają domu. Wymiany studentów zagranicznych wykazały również korzystny "wpływ" na pośrednich uczestników takich programów. Subindeks "edukacji" stara się uchwycić te czynniki i obejmuje dane dotyczące liczby studentów zagranicznych w kraju, relatywną jakość uniwersytetów i publikacje naukowe.

Subiektywna strona miękkiego oddziaływania:

Jak podaje dokument pomiar subiektywnego, miękkiego oddziaływania zawiera 50 wskaźników które wliczają się do kalkulacji. Niektóre z nich w ramach “rządu” to kara śmierci, brutalne przestępstwa, nierówność społeczna, czy zakres szarej strefy. Dla “kultury” to globalna sprzedaż muzyki, ilość ludzi odwiedzających muzea, miejsca objęte programem UNESCO. W “dyplomacji” to ilość subskrybentów ministerstw spraw zagranicznych i innych na twitterze, członkostwo w międzynarodowych organizacjach i ilość konsulatów i ambasad na świecie.

Poniżej wyniki indeksu miękkiego oddziaływania, czyli przez kogo typowi obywatele krajów świata byliby chętnie podbici importując do siebie poziom życia, kulturę czy rządy.


CZYTAJ DALEJ>>>


|  Przejęcie kraju. Jak to działa?   |  Propaganda. Jak to działa?  |  Kontrola umysłu. Jak to działa?   |  Program komputerowy używa Twittera by śledzić nastrój populacji.   |  Odbierający otaczający świat zmysłami, system globalnych gier wojennych.   |  Facebook śledzi każdy twój ruch, nawet po wylogowaniu.   |  Film: Szok i trwoga. Masowe procesy manipulacji.  |  Umysł nie posiada zapory. Wstęp do wojny technotronicznej.  |  Sądy moralne mogą być zmieniane za pomocą pola magnetycznego.  |  Cyfrowa demencja.   |  Pod wpływem brutalnych gier wideo zmieniają się obszary funkcji kognitywnych mózgu.   |  Naukowcy stworzyli system odczytywania obrazów ruchomych bezpośrednio z mózgu.   |  Broń technotroniczna.  |  Era technotroniczna.  |  Aldous Huxley: Ostateczna rewolucja.   |