Prison Planet

W roku 1930 USA, Wielka Brytania i Holandia wymierzyły kierunek ku II wojnie światowej na Pacyfiku spiskując przeciwko Japonii. Wszystkie trzy rządy zajęły konta bankowe Japonii w poszczególnych krajach, przez które dokonywała płatności za import. Poprzez embargo odcięli Japonię od ropy, kauczuku, cyny, żelaza i innych niezbędnych materiałów. Czy w związku z tym za Pearl Harbor, powinniśmy obwiniać Japonię?

Teraz Waszyngton i marionetki NATO wykorzystują tą samą strategię wobec Chin. Protesty w Tunezji, Egipcie, Bahrajnie, Jemenie wynikły ze sprzeciwu wobec tyranii marionetkowych rządów Waszyngtonu. Jednak protesty przeciwko Kadafiemu, który nie chodzi pod dyktando Zachodu, wydaje się, że zostały zorganizowane we wschodniej Libii przez CIA, dokładnie tam gdzie znajduje się ropa i gdzie Chiny posiadają znaczące inwestycje energetyczne.



Uważa się, że osiemdziesiąt procent rezerw ropy naftowej w Libii znajduje się w basenie Sirte we wschodniej Libii obecnie kontrolowanej przez rebeliantów wspieranych przez Waszyngton. Siedemdziesiąt procent PKB Libii jest generowane przez eksport ropy. Udany podział Libii pozostawi Kadafiego i Trypolis bez funduszy. http://www.energyinsights.net

People's Daily Online (23 marca), donosi że Chiny prowadzą 50 dużych projektów w Libii. Wybuch działań wojennych zatrzymał prace nad nimi. W konsekwencji 30000 chińskich pracowników ewakuowano z Libii. Chińskie firmy podały, że spodziewają się utraty setek milionów juanów.



Chiny polegają na Afryce, głównie Libii, Angoli i Nigerii, jako zabezpieczenia na zwiększające się zapotrzebowanie na energię. W odpowiedzi na stosunki gospodarcze Chin z Afryką, Waszyngton angażuje się militarnie poprzez Dowództwo Afrykańskie (US African Command (AFRICOM)) stworzone przez prezydenta George'a W. Busha w 2007 roku. Czterdzieści dziewięć krajów afrykańskich zgodziło się na udział w Africom wraz z Waszyngtonem, ale Kadafi odmówił, tworząc tym samym drugi powód, dla Waszyngtonu aby obrać go za cel do przejęcia.

Trzecim powodem ataku na Libię jest to, że Libia i Syria, są jedynymi krajami, na wybrzeżu Morza Śródziemnego, które nie podlegają kontroli lub wpływom Waszyngtonu. Podążając za tą myślą, protesty wybuchły również w Syrii. Niezależnie od tego co myślą o swoim rządzie Syryjczycy, po obserwacji jaki los spotkał Irak, a teraz Libię jest mało prawdopodobne, że Syryjczycy dadzą się wplątać w interwencję wojskową USA. Zarówno CIA jak i Mossad korzystają z serwisów społecznościowych podsycając protesty i rozpowszechniając dezinformacje. Te służby wywiadowcze prawdopodobnie spiskują, obwiniając rządy Syrii i Libii za protesty.

Zaskakując protestami rządy w Tunezji i Egipcie, Washingtonowi wydaje się, że może w ten sposób również usunąć Kadafiego i Assada. Pretekst do interwencji humanitarnej w Libii nie jest wiarygodny biorąc pod uwagę zielone światło dla Arabii Saudyjskiej dla zmiażdżenia protestów w Bahrajnie gdzie znajduje się baza piątej floty USA.



Jeśli Waszyngtonowi uda się obalenie rządu Assada w Syrii, Rosja straci bazę morską w Syrii w porcie Tartus na Morzu Śródziemnym. W ten sposób Waszyngton ma wiele do zyskania, jeśli może pod płaszczem powszechnej rebelii, usunąć Chiny i Rosję z Morza Śródziemnego. Rzymskie mare nostrum ("nasze morze") stanie się Waszyngtonu mare nostrum.



"Kadafi musi odejść", powiedział Obama. Jak długo będziemy musieli czekać zanim usłyszymy również że "Assad musi odejść"? Amerykańska zniewolona prasa pracuje nad demonizowaniem zarówno Kadafiego jak i Assada, okulisty, który wrócił z Londynu do Syrii na szefa rządu po śmierci ojca.

Hipokryzja przechodzi nie widzianą dotychczas granicę gdy Obama nazywa Kadafiego i Assada dyktatorami. Od początku 21 wieku amerykański prezydent jest jak Cezar. Powołując się na notatkę Departamentu Sprawiedliwości, George W. Bush został uznany za osobę znajdującą się ponad prawem USA, prawem międzynarodowym i mocą Kongresu, tak długo jak działa w roli wodza naczelnego w "wojnie z terrorem ".

Cezar Obama zrobił krok dalej. Caesar Obama rozpoczął wojnę z Libią, nawet bez zadawania sobie trudu zapytania Kongresu o pozwolenie. To jest przestępstwo, które stawia prezydenta w akt oskarżenia, ale bezsilny Kongres nie jest w stanie chronić swoich przywilejów. Akceptując roszczenia władzy wykonawczej, Kongres przychylił się do tych Cesarskich działań. Amerykanie nie mają więcej kontroli nad rządem, niż ludzie w krajach rządzonych przez dyktatorów.



Pogoń Waszyngtonu za hegemonią na świecie jest drogą prowadzącą świat ku III wojnie światowej. Chiny nie są mniej dumne, niż Japonia w 1930 roku i jest mało prawdopodobne, aby dały się zastraszyć i regulować, przez to co Chiny uważają za dekadencki Zachód. Niechęć Rosji do militarnego okrążania jej granic rośnie. Arogancja Waszyngtonu może prowadzić do śmiertelnych następstw.


| Destabilizacja. Szeroka perspektywa. #1 | Polityka Z. Brzezinskiego dla Bliskiego Wschodu i Euroazji. |  Film: Geostrategia USA. Wywiad z Websterem G. Tarpleyem.