Prison Planet

W tle niemal każdego poważnego incydentu wojskowego i dyplomatycznego, który czai się w Izraelu, Turcji, Iranie, Arabii Saudyjskiej, Iraku, Grecji, Armenii, wśród Kurdów, Asyryjczyków i kilku innych graczy Bliskiego Wschodu i południowo-wschodniej Europie, stoi historyczny gigant. Ze względu na wybuchowość i kontrowersyjność tematu jest to czynnik, o którym wspomina się po cichu jedynie podczas przyjęć dyplomatycznych, na konferencjach prasowych i sesjach ekspertów. To właśnie tajemnica skrywająca ten temat jest przyczyną tak wielu nieporozumień w odniesieniu do obecnego załamania stosunków między Izraelem i Turcją, rosnącego ocieplenia stosunków między Izraelem i Arabią Saudyjską oraz rosnącej wrogości między Arabią Saudyjską a Iranem...

Choć temat znany jest historykom i ekspertom religijnym, to wielowiekowy polityczny i ekonomiczny wpływ grupy znanej w języku tureckim jako "Dönmeh" dopiero zaczyna być dyskutowany wśród Turków, Arabów i Izraelczyków, którzy niechętnie mówią o obecności w Turcji i innych miejscach, sekty Turków wywodzących się z grupy sefardyjskich żydów, którzy zostali wypędzeni z Hiszpanii podczas hiszpańskiej inkwizycji w XVI i XVII wieku. Ci żydowscy uchodźcy z Hiszpanii zostali przyjęci do Imperium Osmańskiego gdzie się osiedlili. Tam po latach przekształcili się w mistyczną sektę islamu, która ostatecznie połączyła żydowską kabałę i mistyczne wierzenia sufickie w sektę, która w końcu wprowadziła sekularyzm w post-ottomańskiej Turcji. Interesujące jest to, że "Dönmeh" odnosi się nie tylko do żydowskich "niegodnych zaufania konwertytów" w stosunku do islamu w Turcji, ale jest również obraźliwym tureckim słowem dla transwestyty lub kogoś, kto twierdzi, że jest kimś, kim nie jest.

Żydowska sekta Dönmeh została założona w XVII wieku przez rabina Sabataja Cwi, kabalistę, który wierzył, że jest mesjaszem, ale został zmuszony do przejścia na islam przez osmańskiego władcę, sułtana Mehmeta IV. Wielu zwolenników rabina, zwanych Sabateistami ale także "krypto-żydami" publicznie proklamowało swoją islamską wiarę, ale potajemnie praktykowali swoją hybrydową formę judaizmu, która pozostała nierozpoznana przez główne żydowskie władze rabiniczne. Przykazy, by wierni Dönmeh nie żenili się poza sektą doprowadziły do wytworzenia tajnego sub-społecznego klanu.

Dojście Dönmeh do władzy w Turcji.
W Salonikach wielu członków Dönmeh wraz z tradycyjnymi żydami stało się potężnymi przywódcami politycznymi i biznesowymi. To Dönmeh zorganizował tajną grupę Młodych Turków, zwanych także Komitetem Jedności i Postępu, laicystów, którzy w 1908 r. obalili osmańskiego sułtana Abdulhamida II, i ogłosili po I wojnie światowej post-turecką Republikę Turcji w której zainicjowano kampanię eliminacji znacznej części islamskiej tożsamości narodowej. Abdulhamid II był oczerniany przez Młodych Turków jako tyran, ale jego jedyną prawdziwą zbrodnią była odmowa spotkania się w 1901 roku z przywódcą syjonistów Theodorem Herzlem podczas wizyty w Konstantynopolu i odrzuceniem finansowych ofert od syjonistów i Dönmeh w zamian za oddanie kontroli nad Jerozolimą.

Podobnie jak inni przywódcy, którzy stanęli na drodze syjonistów, Sultan Adulhamid II przypieczętował swój los z Dönmeh przekazując oświadczenie do osmańskiego sądu: "Doradźcie Herzlowi, by nie podejmował dalszych kroków w swoim projekcie. Nie mogę oddać nawet garstki ziemi, ponieważ nie jest ona moją własnością, należy do całego narodu muzułmańskiego. Naród islamski walczył dżihadem na rzecz tej ziemi i oddał za nią swą krew. Żydzi mogą zatrzymać swoje pieniądze i miliony. Jeśli islamski kalifat pewnego dnia zostanie zniszczony, wówczas będzie mógł zająć Palestynę bez kosztów! Ale dopóki żyję, wolałbym przebić się mieczem, niż zobaczyć kraj Palestyny ​​odcięty i wydarty od państwa muzułmańskiego.” W 1908 roku po obaleniu przez Ataturka z Młodych Turków i Dönmeh, Abdulhamid II został uwięziony w cytadeli Dönmeh w Salonikach. Zmarł w Konstantynopolu w 1918 roku, trzy lata po tym, jak Ibn Saud zgodził się na żydowską ojczyznę w Palestynie i rok po tym, jak Lord Balfour w liście do Barona Rothschilda oddał Palestynę syjonistom.

Jednym z liderów Młodych Turków w Salonikach był Mustafa Kemal Ataturk, założyciel Republiki Turcji. Kiedy w 1913 r. Grecja przejęła Saloniki, wielu z Dönmeh, którzy nie zostali zakwalifikowani jako żydzi, przeniosło się do Konstantynopola, którego nazwę zmieniono na Stambuł. Inni przenieśli się do Izmiru, Bursy i nowo-proklamowanej stolicy Ataturka i przyszłej siedziby władzy Ergenekon w Ankarze.

Poniżej Ataturk z typowym gestem masońskim:

Niektóre teksty sugerują, że członkowie Dönmeh liczyli nie więcej niż 150000 i znajdowali się głównie w armii, rządzie i biznesie. Jednak inni eksperci sugerują, że Dönmeh może mieć w Turcji 1,5 miliona członków, będąc potężniejszym, niż wielu wierzyło, rozszerzając wpływy na każdy aspekt tureckiego życia. Jeden z wpływowych członków Donmeh, Tevfik Rustu Arak, był bliskim przyjacielem i doradcą Ataturka, a od 1925 do 1938 r. był ministrem spraw zagranicznych Turcji.

Ataturk, który podobno przynależał do Dönmeh, nakazał Turkom porzucić własne muzułmańsko-arabskie imiona. Imię pierwszego chrześcijańskiego cesarza Rzymu, Konstantyna, wymazano z największego tureckiego miasta - Konstantynopola. Po tym jak rząd Ataturka w 1923 roku sprzeciwił się tradycyjnej nazwie miasto obrało nazwę Stambuł. Wokół prawdziwego nazwiska Ataturka pojawiło się wiele pytań, ponieważ "Mustapha Kemal Ataturk" to był jego pseudonim. Niektórzy historycy sugerowali, że Ataturk przyjął to imię, ponieważ był potomkiem samego Rabbiego Cwi, samozwańczego mesjasza Dönmeh! Ataturk zniósł w Turcji używanie arabskiego pisma i zmusił kraj do przyjęcia zachodniego alfabetu.

Współczesna Turcja: niejawne syjonistyczne państwo kontrolowane przez Dönmeh.
Podejrzane silne korzenie żydowskie Ataturka, o którym informacje od dziesięcioleci były tłumione przez turecki rząd, który zakazał jakiejkolwiek krytyki założyciela nowoczesnej Turcji, zaczęły wypływać na powierzchnię, najpierw głównie poza Turcją, w publikacjach pisanych przez żydowskich autorów. W książce z 1973 r., „The Secret Jews", autorstwa rabina Joachima Prinza, utrzymywano, że Ataturk i jego minister finansów, Djavid Bey, należeli do Dönmeh i że byli w dobrym towarzystwie, ponieważ "wielu Młodych Turków w nowo powstałym gabinecie rewolucyjnym modliło się do Allaha, ale miało za swojego prawdziwego proroka [Sabataja Cwi}, mesjasza ze Smyrny.”


We wstępie do artykułu dla The New York Sun z 28 stycznia 1994 r. Hillel Halkin napisał, że Ataturk wyrecytował żydowską Shema Yisrael ("Usłysz o Izraelu") mówiąc, że to też była "moja modlitwa". Informacje pochodzą z autobiografii dziennikarza Itamara Ben-Avi, który twierdzi, że Ataturk zimą 1911 r., będąc natenczas młodym kapitanem armii tureckiej, w hotelowym barze w Jerozolimie podczas jednej deszczowej nocy ujawnił, że był żydem. Ponadto Ataturk uczęszczał w Salonikach do szkoły średniej Semsi Effendi, prowadzonej przez członka Dönmeh o imieniu Simon Zevi. Halkin napisał w artykule dla New York Sun o e-mailu, który otrzymał od tureckiego kolegi: "Teraz wiem, wiem (i nie mam najmniejszych wątpliwości), że rodzina ojca Ataturka była rzeczywiście pochodzenia żydowskiego."

To Ataturk oraz poparcie Młodych Turków dla syjonizmu, oraz stworzenie żydowskiej ojczyzny w Palestynie, po I wojnie światowej i podczas rządów nazistowskich w Europie, połączyły Turcję z Izraelem i vice versa. Artykuł w gazecie The Forward z 8 maja 2007 roku ujawnił, że Dönmeh zdominował tureckie przywództwo "od prezydenta w dół, włącznie z kluczowymi dyplomatami... a większa część tureckich wojskowych, osób powiązanych z kulturą, nauczaniem akademickim, gospodarką i zawodowych elit” utrzymywała Turcję podczas II wojny światowej z dala od przymierza z Niemcami uniemożliwiając, by Hitler dotarł do pól naftowych Baku przez Turcję." W swojej książce „The Donme: Jewish Converts, Muslim Revolutionaries and Secular Turks.”, profesor Marc David Baer napisał, że wielu członków Dönmeh uzyskuje wysoką pozycję w zakonach sufickich.

Izrael zawsze niechętnie odnosił się do tureckiej masakry Ormian z 1915 r. jako "ludobójstwa". Zawsze wierzono, że powodem powściągliwości Izraela było niezakłócenie bliskich wojskowych i dyplomatycznych związków Izraela z Turcją. Jednakże odkryto dowody na to, że ludobójstwo Ormian było w dużej mierze dziełem Dönmeh, którzy dowodzili Młodymi Turkami.


Historycy tacy jak Ahmed Refik, który służył jako oficer wywiadu w osmańskiej armii, twierdzą, że celem Młodych Turków było zniszczenie Ormian, którzy w większości byli chrześcijanami. Młodzi Turcy, pod dowództwem Ataturka, wypędzili również z tureckich miast greckich chrześcijan i usiłowali zrealizować mniejsze ludobójstwo Asyryjczyków, którzy również byli głównie chrześcijanami.

Jeden z młodych Turków z Salonik, Mehmet Talat, był urzędnikiem, który przeprowadził ludobójstwo Ormian i Asyryjczyków. Rafael de Nogales Mendez, wenezuelski najemnik, który służył w osmańskiej armii, zauważył w swoich annałach o ludobójstwie Ormian, że Talat był znany jako „żydowski renegat z Salonik". Talat został zamordowany w Niemczech w 1921 roku przez Armeńczyka, którego cała rodzina zginęła w ludobójstwie realizowanym pod rozkazami „żydowskiego renegata”. Historycy pisząc o ludobójstwie Ormian zauważają, że Ormianie, znani byli z tego, że byli dobrymi biznesmenami, stąd stali się celem przedsiębiorczych Dönmeh, ponieważ uważano ich za konkurentów.

Tak więc to nie pragnienie ochrony sojuszu izraelsko-tureckiego spowodowało, że Izrael wystrzegał się poszukiwania przyczyn ludobójstwa Ormian, ale wiedza Izraela i Dönmeh. O tym, że to kierownictwo Dönmeh Młodych Turków nie tylko zamordowało setki tysięcy Ormian i Asyryjczyków, ale także stłumili tradycyjne tureckie zwyczaje i obrzędy. Wiedza o tym, że to Dönmeh w naturalnym sojuszu z syjonistami w Europie byli odpowiedzialni za śmierć ormiańskich i asyryjskich chrześcijan, za wydalenie z Turcji greckich prawosławnych chrześcijan, a także skrupulatne kulturowe wykorzenienie tureckich islamskich tradycji, co stworzyło nową rzeczywistość w regionie. Gdyby wiedzieli, że mają wspólnego wroga i prześladowcę to zarówno cypryjscy Grecy i Turcy mieszkających na podzielonej wyspie, jak i Ormianie chcący dokonać zemsty przeciwko Turkom, czy Grecy i Turcy walczący o terytorium, nie walczyliby ze sobą.


CZYTAJ DALEJ>>>


|  Etyka czasów mesjańskich.  |  Armageddon i Kolektywny Chrystus. |  Zmierzch kościoła.  |  Nowa globalna religia.  |  UNESCO. Droga do posthumanistycznego piekła.  |  Papież Franciszek i Szimon Peres rozmawiają na temat stworzenia "religijnego ONZ".  |  Papież realizuje cele Klubu Rzymskiego tworząc nową zieloną globalną religię. |  Globalna religia: Franciszek stwierdza, że wszystkie główne religie łączą się z tym samym bogiem.  |  Do 2050 Klub Rzymski planuje konwersję Chrześcijaństwa w zieloną religię.  |  Nowa globalna religia.  |  Religia, kultura i wielka wojna. #1   |  Religia, kultura i wielka wojna. #2   |  Przeciwko masonerii.  |   Film: Odkrywając ruch Nowej Ery. ( New Age )   |  Film: Megiddo 1. Nowy Porządek Świata z punktu widzenia religii.   |  Film: Megiddo 2. Nowy Porządek Świata z punktu widzenia religii.   |  A teraz w ramach pogłębiania religijnej tolerancji sataniści chcą publicznie odprawiać czarne msze.   |  Anglo- Amerykański establishment.  |  Kto rządzi światem. Wykład Stanleya Monteitha, Braterstwo Mroku.   |  Ostatni Papież?  |  Roboty z mobilnym in-vitro.  |  Człowiek postindustrialny.  |  Przemysłowy kanibalizm i druk ludzkich organów.  |  Technologie ulepszania ludzi i przyszłość pracy w najbliższej dekadzie.  |  Kolejne dwie dekady i znikające zawody.  |  Kontrola mózgu i rozwój technologii ulepszania ludzi.  |  ONZ przewiduje transhumanistyczną przyszłości, w której człowiek będzie zbędny.   |  Alan Watt. Nowy wspaniały świat i wielka globalna transformacja.  |  Destrukcja obrazu człowieka. Od transseksualności przez transrasowość do transsprawności.   |  ONZ: Wielka technologiczna transformacja.  |  Nowe technologie i rekonstrukcja człowieka.  |  Amerykańscy naukowcy próbują otworzyć ścieżkę ku genetycznej modyfikacji człowieka.   |  Bill Gates: Ludzie nie zdają sobie sprawy, ile miejsc pracy zostanie wkrótce zastąpionych przez boty.  |  "Nowa ekonomia" to ekonomia braku pracy.  |  Wielka Globalna Transformacja.  |  Ban Ki Moon deklaruje, że "model konsumpcji jest martwy", opisując świat przymusowej pracy na rzecz środowiska.  |  Umysł nie posiada zapory. Wstęp do wojny technotronicznej.  |  Era technotroniczna.   |  Internet Rzeczy. 2025.  |  NBIC. Wizja świata w 2025 roku. | Dlaczego przyszłości nas nie potrzebuje. |  Chiny zaczęły otwarcie rozpylać smugi chemiczne za pomocą bezzałogowych samolotów.   |  Google kupił Boston Dynamics, firmę budującą roboty dla DARPA.  |  Eric Schmidt: Sztuczna Inteligencja Google nie do odróżnienia od ludzkiej w przeciągu dekady.   |  Atlas. Nowy humanoidalny robot DARPA.   |  WildCat- nowy robot bojowy z DARPA.   |  Chameleon 2.0: Amerykański robot kamuflujący się jak kameleon.   |  Niedługo na ulicach miast- robot kapo.   |  PETMAN: kolejny potężny krok w kierunku budowy armii robotów DARPA.   |  Skynet, robotyka i globalne trendy strategiczne.   |  Nowe drony i roboty. Przedsmak przyszłości.   |  Pentagon będzie budował roboty z "prawdziwym" mózgiem.   |  Chińska odpowiedź na inflację: Foxconn wymieni pracowników na miliony robotów.   |  Robotyzacja rolnictwa.   |  Amazon chce dostarczać przesyłki dronami.   |  MAV: Szpiegowskie drony-insekty.   |  Interfejs mózg-maszyna staje się rzeczywistością.Czy Robo-Reporterzy zastąpią dziennikarzy głównego nurtu?   |  Uzbrojone drony będą patrolowały ulice w 2025.   |  Przyszłość dronów: Zautomatyzowane zabijanie.   |