Obecna, globalna depresja nie jest dziełem przypadku czy też cyklu ekonomicznego. Obecny kryzys ma na celu przejęcie wszystkich banków narodowych pod jeden system, którego głową ma być BIS (Bank Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei,). Plan ten realizowany jest od ponad 50 lat i obecnie obserwujemy jego kulminację.
Carrol Quigley, historyk CFR, w latach 60-ych napisał o tym w ten sposób: "Finansowe Centra dążą do stworzenia światowego systemu kontroli finansowej będącego w prywatnych rękach, który będzie w stanie zdominować każdy naród na Ziemi. Oprócz pragmatycznych celów, siły finansowego kapitalizmu miały inny daleko idący cel, tj stworzenie światowego systemu kontroli finansowej trzymanego w prywatnych rękach będącego w stanie zdominować system polityczny każdego kraju i gospodarki światowej jako całości. Ten system miał być kontrolowany w feudalny sposób poprzez banki centralne działające wspólnie, poprzez tajne porozumienia przedkładane na częstych prywatnych spotkaniach i konferencjach. Wierzchołkiem systemu miał być Bank Rozrachunków Międzynarodowych BIS w Bazylei, Szwajcarii, prywatny bank będący w posiadaniu i kontrolowany przez światowe banki centralne, które same w sobie były prywatnymi korporacjami.
Każdy bank centralny, w rękach takich ludzi jak Montagu Norman Banku Anglii, Benjamin Strong New York Federal Reserve Bank, Charles Rist Banku Francji, Hjalmar Schacht Banku Rzeszy, starał się zdominować rządy poprzez możliwość kontroli pożyczek dla Skarbu Państwa, manipulowanie rynkiem walutowym by wpłynąć na poziom aktywności gospodarczej kraju, i wywieranie wpływu na polityków poprzez profity płynące ze świata biznesu.
Międzynarodowi bankierzy zawiązują umowy wobec wszystkich głównych problemów finansowych świata. W każdym kraju potęga banku centralnego w dużej mierze spoczywa na kontroli podaży kredytów i pieniędzy. W świecie jako całości władza bankierów centralnych polegała na kontroli kredytów i przepływu złota. [...] W tym systemie banki centralne były w stanie zmobilizować zasoby do wzajemnego wspierania się poprzez BIS, gdzie płatności pomiędzy bankami centralnymi, mogą być realizowane poprzez korekty księgowe pomiędzy kontami, będącymi własnością banków centralnych na świecie.
BIS jako prywatna instytucja należała do siedmiu głównych banków centralnych i był obsługiwany przez szefów tych, którzy wspólnie tworzyli jego zarząd. Każdy z banków złożył znaczny depozyt w BIS, gdzie okresowo rozliczano płatności między sobą (a więc między głównymi krajami świata) przez księgowanie w celu uniknięcia przesyłania złota. Zarządzający tą instytucją stworzyli umowy dotykające wszystkich głównych problemów finansowych świata, a także wielu problemów ekonomicznych i politycznych, zwłaszcza w odniesieniu do pożyczek, płatności i gospodarczej przyszłości w najważniejszych strefach naszego globu." (Tragedy and Hope: A History of the World in Our Time. 1966, New York: Macmillan)
To co nie jest jeszcze zbyt jasne dla szerokiej opinii publicznej obserwującej olbrzymi transfer ich pieniędzy do banków, obecnie media głównego nurtu zaczynają przekazywać wprost- staliśmy się niewolnikami prywatnych banków "narodowych" co można usłyszeć w poniżej zamieszczonym materiale CNBC.