Prison Planet

Kontynuacja artykułu: Wall Street i dojście do władzy Hitlera. #2

“W roku 1939 niemiecki przemysł elektryczny był ściśle powiązany z dwoma amerykańskimi firmami: International General Electric (AEG) i International Telephone and Telegraph (ITT)."

Największe firmy w niemieckiej produkcji elektrycznej i ich filie wymienione wg ich znaczenia:

Firma i rodzaj produkcji	Procent niemieckich produkcji 1939	powiązanie z USA
Ciężki przemysł elektryczny General Electric (A.E.G.) Siemens Schukert A.G. Brown Boveri et Cie Telefony i telegrafy Siemens und Halske Lorenz A.G. Radio Telefunken (A.E.G. po 1941) Lorenz Kable i przewody Felton & Guilleaume A.G Siemens A.E.G.	40% 40% 17% 60% 85% 60% 35% 20% 20% 20%	International General Electric Brak Brak Brak Brak I.T.T. International General Electric I.T.T. I.T.T. Brak International General Electric

“Innymi słowy, w 1939 roku niemiecki przemysł sprzętu elektrycznego został skoncentrowany w kilku dużych korporacjach połączonych w międzynarodowy kartel poprzez własności akcji dwóch dużych korporacji USA. Ten kompleks przemysłowy nigdy nie był głównym celem bombardowań w II wojnie światowej.”



Henry Ford: Pierwszy zagraniczny sponsor.
“W dniu 20 grudnia 1922 r. New York Times doniósł, że Producent samochodów Henry Ford był zaangażowany w finansowanie Adolfa Hitlera i antysemickich ruchów w Monachium. Jednocześnie gazeta Berliner Tageblatt zaapelowała do amerykańskiego ambasadora w Berlinie w celu zbadania i wstrzymania interwencji Henry'ego Forda w niemieckie sprawy wewnętrzne. Doniesiono, że zagraniczni zwolennicy Hitlera przygotowali "przestronne siedziby" wraz z “obsługą wysoko płatnych poruczników i urzędników”. Portret Henryego Forda był widoczny na ścianie osobistego biura Hitlera.”

“...Ten sam New York Times stwierdził, że w poprzednią niedzielę Hitler przeprowadził rewizję swojego Batalionu...1000 młodych mężczyzn w nowych uniformach, uzbrojonych w rewolwery i pałki policyjne, a jego współpracownicy jeździli w nowo zakupionych autach. Times wyraźnie rozgraniczył Niemieckich monarchistów od antysemickiej partii Hitlera. Odnotowano również że Henry Ford ignorował Hohenzollernów inwestując swoje pieniądze w ruch rewolucyjny Hitlera.“

“Fundusze Forda zostały wykorzystane przez Hitlera do podsycania buntu w Bawarii. Bunt nie powiódł się, a Hitler został pojmany, a następnie stanął przed sądem. W lutym 1923 na rozprawie, wiceprezes Auer Bawarskiego sejmu zeznał:
“Bawarski sejm od dawna posiadał informacje, że antysemicki ruch Hitlera był częściowo finansowany przez Amerykanina, którym jest Henry Ford. Interesy Pana Forda w bawarskim ruchu antysemickim zaczęły się rok temu, kiedy jeden z agentów Pana Forda, dążąc do sprzedaży ciągników, wszedł w kontakt z Diedrichem Eichartem, znanym Pan-Germaninem. Wkrótce po tym, Herr Eichart zapytał agenta Pana Forda o pomoc finansową. Gdy agent wrócił do Ameryki, od razu pieniądze pana Forda, zaczęli przychodzić do Monachium. Herr Hitler otwarcie przyjął wsparcie od pana Forda, chwaląc go jako wielkiego indywidualistę i wielkiego antysemitę...” (1 of 4CHAPTER SIX: Henry Ford and the Nazis)

“Za działalność rewolucyjną w Bawarii Hitler otrzymał łagodny wyrok w komfortowym więzieniu. Odpoczynek od bardziej naglących zajęć pozwolił mu napisać "Mein Kampf". Książka Henryego Forda “The International Jew” wcześniej rozpowszechniona przez hitlerowców, została przetłumaczona przez nich na kilkanaście języków, a Hitler wykorzystał jej części pisząc Mein Kampf.”



“Dziesięć lat później, w sierpniu 1938 - po dojściu Hitlera do władzy (dzięki wsparciu karteli)- Henry Ford otrzymał Wielki Krzyż Niemieckiego Orła, odznaczenie przyznawane wybitnym cudzoziemcom. The New York Times doniósł, że po raz pierwszy Wielki Krzyż został przyznany w Stanach Zjednoczonych. Stało się to z okazji 75-tych urodzin Henry'ego Forda. Przyznanie odznaczenia wywołało burzę krytyki w kołach syjonistycznych w USA, a Ford wycofał się w pewnym stopniu z publicznych spotkań z rabinem Leo Franklinem w Detroit, i wyraził swoje współczucie dla losu niemieckich Żydów:
“Przyjęcie przeze mnie medalu od narodu niemieckiego, [powiedział Ford] nie pociąga, tak jak niektórzy myślą, za sobą żadnych sympatii z mojej strony dla nazizmu.” (przypis prisonplanet.pl.  Wielu ludzi uważa H. Forda za antysemitę i faszystę. Tutaj należy zaznaczyć, że w tym samym czasie gdy wspierał finansowo Hitlera, budował fabryki w ramach koncesji w komunistycznej Rosji, budując jej potęgę militarną. )

Wsparcie finansowe dla Hitlera:
Kwiecień 23-Marzec 13, 1933; Konto Hjalmara Schachta w Delbruck, Schickler Bank.

Finansowanie działalności politycznej przez przedsiębiorstwa (z powiązanymi dyrektorami)	Kwota zadeklarowana	Procent wszystkich Firm
Verein fuer die Bergbaulichen Interessen (Kitdorf)	$600,000	45.8
I.G. Farbenindustrie (Edsel Ford, C.E. Mitchell, Walter Teagle, Paul Warburg)	400000	30.5
Automobile Exhibition, Berlin (Reichsverbund der Automobilindustrie S.V.)	100000	7.6
A.E.G., German General Electric (Gerard Swope, Owen Young, C.H. Minor, Arthur Baldwin)	60000	4.6
Demag	50000	3.8
Osram G.m.b.H. (Owen Young)	40000	3
Telefunken Gesellsehaft ruer drahtlose Telegraphic	85000	2.7
Accumulatoren-Fabrik A.G. (Quandt of A.E.G.)	25000	1.9
suma	1.310.000	99.9

Plus polityczne Składki indywidualnych przedsiębiorców:

	kwota
Karl Hermann	300000
Director A. Steinke  (BUBIAG- Braunkohlen—u. Brikett — Industrie A.G.)	200000
Dir. Karl Lange (Geschaftsfuhrendes Vostandsmitglied des Vereins Deutsches Maschinenbau—Anstalten)	50000
Dr. F. Springorum (Chairman: Eisen-und Stahlwerke Hoesch A.G.)	36000

“Adolf Hitler, Hermann Goering, Josef Goebbels, i Heinrich Himmler, wewnętrzną grupa Nazistów była w tym samym czasie twórcą mniejszych instytucji w państwie nazistowskim. Grupy władzy lub polityczne kliki były skupione wokół tych przywódców nazistowskich, a co ważniejsze pod koniec 1930 wokół Adolfa Hitlera i Heinricha Himmlera. Najważniejsze z tych środowisk nazistowskich zostało stworzone przez wewnętrzny rozkaz Fuehrera, i zanane najpierw było jako Krąg Kepplera, a później jako Koło Przyjaciół Himmlera. Krąg Kepplera powstał jako grupa niemieckich biznesmenów popierających dojście Hitlera do władzy przed i podczas 1933 roku. Później Krąg Kepplera znalazł się pod wpływem i ochroną szefa SS Himmlera i organizacyjną kontrolą bankiera i biznesmena z Koloni Kurta von Schrödera.”



IG Farben i Krąg Kepplera.
"IG Farben był mocno reprezentowany w kręgu Kepplera: nie mniej niż ośmiu dyrektorów lub szefów spółek zależnych było członkami koła. Tych ośmiu członków to: wcześniej opisany Wilhelm Keppler i jego bratanek Kranefuss, oprócz tego baron Kurt von Schröder. Obecność Farben podkreślał członek Hermann Schmitz, prezes IG Farben oraz dyrektor Vereinigte Stahlwerke, obydwa kartele skonsolidowane i zbudowane poprzez pożyczki z Wall Street w 1920 roku."

"Inny członek kręgu Kepplera na forum IG Farben był Friedrich Flick, twórca kartelu stali Vereinigte Stahlwerke i dyrektor Allianz Versicherungs AG oraz niemieckiego General Electric (AEG). Heinrich Schmidt, dyrektor Dresdner Bank i prezes zarządu IG Farben oraz spółki zależnej Braunkohle-Benzin AG, był również w kręgu, tak jak i Karl Rasehe, dyrektor Dresdner Bank i dyrektor Metallgesellschaft (spólki zakładającej Delbruck Schickler Bank ) i Accumulatoren-Fabriken AG.  Heinrich Buetefisch dyrektor IG Farben był również członkiem kręgu Kepplera.
W skrócie, wkład IG Farben w Nationale Treuhand Rudolfa Hessa - politycznego funduszu nazistów - został potwierdzony po 1933 poprzez przejęcie dużej reprezentacji ludzi IG Farben do hitlerowskiego kręgu."

Ilu z członków kręgu Kepplera było powiązanych z Wall Street?

członek “kręgu”	I.G. Farben	I.T.T	Standard Oil of New Jersey	General Electric
Wilhelm Keppler	Przewodniczący spółki zależnej BRABAG
Fritz Kranefuss	On Aufsichrat of BRABAG
Emil Heinrich Meyer		W zarządzie wszystkich spółek zależnych  I.T.T.: Standard/Mix & Genest/Lorenz		Zarząd A.E.G.
Emil Helffrich			Przewodniczący DAPAG (94% własność Standard New Jersey)
Fredrich Flick	I.G. Farben			Zarząd A.E.G.
Kurt von Schroder	W zarządzie wszystkich spółek zależnych od I.T.T.

Podsumowując trzy artykuły, należy stwierdzić że nie było by II wojny światowej gdyby nie potężne zaangażowanie Amerykańskiego kapitału na rynku Niemieckim. Podczas wojny spółki takie jak AEG, I.G. Farben, Osram, Opel itd nadal pozostawały pod kontrolą USA. W tym samym czasie Amerykańskie pieniądze budowały potencjał komunistycznej Rosji, co można przeczytać w artykułach zamieszczonych na końcu strony.

Po wojnie Brytyjczycy i Amerykanie podzielili świat na dwa fronty, które stworzyli tj blok socjalistyczny i blok zachodni. Podczas trwania zimnej wojny te same firmy i instytucje finansowe budowały potencjał militarny w Rosji i USA, utrzymując świat w niekończącej się spirali strachu i zagrożenia.

Dziś Ameryka wraz z Brytyjczykami zbudowali Chiny jako potęgę światową, aby użyć ją jako narzędzie podboju w XXI wieku...


|  Film: Wojna na sprzedaż. Wywiad z A.C. Suttonem. |  Wojna na sprzedaż. Załącznik nr.1 Rosja 1920-1930
|  Wojna na sprzedaż. Załącznik nr.2 Rosja 1929-1945 |  Wojna na sprzedaż. Załącznik nr.3 Rosja 1945-1965  |  Wall Street i Rewolucja Bolszewicka.  |