Prison Planet

Kontynuacja artykułu: Instytut Tavistock. #1

Równolegle w czasie wojny rozwijano wiele militarnych instytutów statystycznych, które miały za zadanie zbieranie informacji na temat własnej i wrogiej populacji dla precyzyjnego obrazowania nastrojów społecznych. W Ameryce powstał Committee on National Morale CNM, oficjalnie mający zwiększać poparcie dla wojny, a który ostatecznie profilował biorące udział w wojnie populacje dla celów tworzenia i utrzymania społecznej kontroli. W komisji pracowali m.in. George Gallup, Robert P. Bass, Herbert Bayard Swope, żona Gregoryego Batesona (MK-Ultra), Ladislas Farago, i psycholog Tavistock Gardner Murphy, Kurt K. Lewin, Gordon W. Allport, Edwin G. Borin, Hadley Cantril, Ronald Lippitt, Erich Fromm, Margaret Mead. Komisja prowadziła wiele programów, m.in  US Strategic Bombing Survey, który posłużył do złamania morale Niemców poprzez systematycznie bombardowanie przez RAF zabudowań niemieckich pracowników. Część kadr biorących udział w tym programie następnie zostało przeniesionych do powstającego RAND Corporation będącego odnogą Instytutu Tavistock (pracował w nim Zbigniew Brzeziński). Po wojnie jednak profile populacji CNM zostały wykorzystane przeciwko społeczeństwu cywilnemu w czasach pokoju. Instytucje statystyczne stały się twórcami formującymi i pozornie wyrażającymi głos opinii publicznej. Odkryto w wielu badaniach, iż publikacje statystyk wspierają tendencje konformistyczne w społeczeństwie i zmuszają populacje do zmiany swoich postaw w sugerowanym kierunku. W ten sposób prywatne i rządowe instytucje są w stanie lobbować za własnymi programami pokazując opinii publicznej, iż statystycznie żąda ona realizacji tych celów. Co więcej, przez publikację statystyk kontroluje się również prywatne firmy, a obecnie całe kraje, które są skazane na łaskę firm ratingowych. Jednym słowem wielkie instytuty badania opinii publicznej są elementem technik kontroli psychologicznej mas i dostarczają one dane do wdrażanych od lat 40-ych XX wieku systemów cybernetycznych.

W 1948 r. John Rees zaangażował się wraz z Grupą Cybernetyczną, i m.in. Carlem Jungiem, Maxem Horkheimerem ze szkoły Frankfurckiej, oraz nazistowskim doktorem Wernerem Villingerem w tworzenie Światowej Federacji Zdrowia Psychicznego WFMH, która to organizacja jest obecnie think-tankiem ONZ, optując za globalną kontrolą ludzkiej psychiki, co współcześnie widzimy w takich programach jak ONZ mhGAP. WFMH wyrósł z Ruchu Higieny Mentalnej (ang. Mental Hygiene) organizowanego przez Montagu Normana, szefa Banku Anglii który wraz z Hjalmarem Schachtem i Benjaminem Strongiem z Banku Rezerwy Federalnej Nowego Jorku konspirował by wywołać Wielką Depresję. Montagu Norman, wyznaczył na dyrektora WFMH Johna Rawlingsa Reesa, dyrektora Tavistock, by realizował cele kontroli populacji, eugeniki i wpływu politycznego. Zdyskredytowana po II wojnie światowej eugenika, społeczny darwinizm i higiena rasowa zostały zmienione na kontrolę populacji, zrównoważony wzrost, konserwację przyrody, bioetykę i ekologię. WFMH i Grupa Cybernetyczna były właśnie oddziałami szturmowymi, za którymi Rees optował w 1945 roku.

W tym samym roku Centrum Badań Dynamiki Grupowej (RCGD) Uniwersytetu Michigan agenta OSS Kurta Lewina i oddział Tavistock w MIT rozpoczęli wspólną publikację międzynarodowego czasopisma Human Relations, poruszającego zagadnienia praktycznego zastosowania teorii psychologicznych. Pierwszy tom zawierał artykuły takie jak "Pokonanie oporu przed przemianami.” oraz "Porównanie celów Hitlerowskiej Młodzieży i Skautów Ameryki”. Lewinowi przypisuje się wiele z oryginalnych badań Tavistock dotyczących masowego prania mózgu, stosujących wyniki wielokrotnych urazów i tortur na jednostkach dla kontroli umysłu. Te techniki były następnie przenoszone za pomocą współczesnych mediów na skalę całego społeczeństwa. Jeśli terror może być wywołany na szeroką skalę w społeczeństwie, to jak stwierdził Lewin, społeczeństwo powraca pierwotnych stanów umysłu, co jest sytuacją, w której kontrola może być łatwo ustanowiona z zewnętrznego punktu. Innymi słowy: poprzez stworzenie kontrolowanego chaosu, ludność może zostać doprowadzona do punktu, w którym chętnie podda się odgórnej kontroli.

W Human Relations (Vol. II, No. 3, 1949) opublikowano artykuł pt. ”Some Principles of Mass Persuasion" agenta Tavistock, Dorwina Cartwrighta, który pomógł założyć w USA Instytut Badań Społecznych (ang. Institute for Social Research ISR. Szkoła Frankfurcka) na Uniwersytecie Michigan. W artykule Cartwright ujawnia: "Można sobie wyobrazić, że jedna perswazyjna osoba mogłaby, za pomocą środków masowego przekazu, poddać ludność świata swojej woli". Artykuł opisuje "modyfikację struktury poznawczej u jednostek za pomocą środków masowego przekazu" oraz "jak można skłonić osobę do dobrowolnego zrobienia czegoś, czego inaczej by nie zrobił". Artykuł zawiera także "listę zasadniczych wymagań dla sukcesu kampanii masowej perswazji.”

Z czasem Tavistock ustanowił wiele odnóg instytutu m.in. w Massachusetts Institute of Technology (MIT), Stanford Research Institute, Esalen Institute, Wharton School of Economics, Hudson Institute, Kissinger Associates, Duke University, opisywany już RAND, czy Georgetown University.

W pierwszych dekadach działania instytutu rozwijano wiele wojskowych/wywiadowczych programów psychologicznej kontroli, takich jak BlueBird, Powergen, Often, Artichoke, oraz rozwijany jeszcze przez SS program Marionette pod nową nazwą Monarch. W latach 50-ych zaczęto prowadzić badania nad użyciem broni mikrofalowej i ich wykorzystaniem do kontroli umysłu. Brytyjski instytut badał sposoby kontroli umysłu brytyjskiej ludności bez ich wiedzy. Wielka Brytania w latach czterdziestych ubiegłego wieku była pierwszym odkrywcą technologii mikrofalowej używanej do radarów, i dlatego miała przewagę nad wszystkimi innymi w tej dziedzinie.



W 1956 roku Rees poprzez WFMH wraz z Frankiem Wisnerem z CIA był zaangażowany w „Węgierską kontrrewolucję.” W tym samym roku, wybitny psychiatra R.D. Laing został mianowany starszym sekretarzem kliniki Tavistock. Nastąpiło to trzy lata po opuszczeniu przez niego brytyjskiej wojskowej jednostki psychiatrycznej. W 1960 roku zaczął on eksperymentować z LSD (narkotykiem stworzonym przez rodzinę Warburgów będących w 1943 r. właścicielami Sandoz A.B.), a następnie w 1962 roku został terapeutą rodzinnym w Tavistock Institute of Human Relations. James Paul Warburg (syn Paula Warburga, który napisał Ustawę Rezerwy Federalnej 1910 roku), sfinansował filię Instytutu Tavistock w Stanach Zjednoczonych zwaną Institute for Policy Studies IPS, której dyrektor Marcus Raskin został powołany do Rady Bezpieczeństwa Narodowego. IPS będący odnogą Tavistock zajmuje się tzw nową lewicą: lokalną kontrolą populacji w USA, programami antywojennymi, terrorem krajowym, zerowym wzrostem, eko-ekstremizmem, i grupami anty-technologicznymi. Na polu wydawniczym IPS znajduje się m.in. Noam Homsky.

W czasie prac dla Instytutu Laing spotykał się w USA z Gregorym Batesonem z CIA, który prowadził projekt halucynogenny MK-Ultra w obszarach manipulacji pamięcią, deprawacji sensorycznej oraz okultyzmu wykorzystując pranie mózgu przez m.in. narkotyki, hipnozę, elektrowstrząsy. Co ciekawe córka Batesona i Margaret Mead, Mary Catherine Bateson, wraz z Jean Houston (znaną autorką New Age), później pomogła Hilary Clinton w pisaniu książki „It takes a village." MK-Ultra, nadzorowany przez dr. Sidneya Gottlieba, zaowocował w latach 70-ych wielkimi procesami sądowymi przeciwko rządowi Stanów Zjednoczonych rozpoczętymi przez rodziny ofiar.




W 1953 r. Aldous Huxley protegowany H.G. Wellsa, (agenta Wellington House i MI6) został wysłany do USA jako oficer prowadzący w celu przygotowania Stanów Zjednoczonych do masowego rozpowszechniania narkotyków, coś co pod koniec życia określił jako element „ostatecznej rewolucji” dla kontrolowania ludzkości. Również H.G. Wells był odpowiedzialny za wprowadzenie Huxleya w kręgi wpływu satanisty Aleistera Crowleya i budowę kultów na bazie Golden Dawn zorganizowanego około 1877 roku wokół m.in. prac H. Bławatskiej.