Prison Planet

Francuski reality-show o nazwie "Le Jeu de la mort" ("Gra w Śmierć") stał się głośny kilka miesięcy temu, a to za sprawą chyba pierwszego w historii telewizji scenariusza, opartego na torturowaniu współuczestników.
Zawodnicy biorący udział w zabawie wierzyli, że porażają prądem osobę siedzącą w oddzielnym pomieszczeniu. Po złej odpowiedzi na zadane pytanie aktor udawał, że jest rażony prądem. Niestety, ani większość widowni o tym nie wiedziała, ani osoba uruchamiająca krzesło elektryczne. Kolejne etapy show, polegały na zwiększaniu poziomu kar. Czasami zawodnicy krzyczeli z bólu, niekiedy wydawało się już nie żyją.



W istocie program ten był powtórzeniem słynnego eksperymentu psychologa Stanleya Milgrama, który w wyniku przerażających wydarzeń w nazistowskich Niemczech, zajął się studiowaniem posłuszeństwa ludzi wobec autorytetów. Eksperyment Milgrama:  http://www.youtube.com/watch?v=lVVOP3eNui0 Stanley Milgram w latach 60-tych mógł przekonać 62% badanych do torturowania ludzi, dziś aż 82% było gotowych porażać prądem aż do 380V.
Francuscy komentatorzy zadają pytanie w filmie dokumentalnym (Le Jeu de la Mort, or "the game of death") o wpływ reality show na społeczeństwo. Pytają czy telewizja może dojść do punktu, w którym przekona ludzi, by zabijali?

Zastanówmy się jaki wpływ i czy skuteczny mają programy reality-show na zmianę społecznych nawyków i norm.
Big-brother. Jeszcze 10-20 lat temu kamery przemysłowe były rzadkością. Szpiegowanie społeczeństwa przez państwo było kojarzone z przeszłym systemem. Nagrywanie i przetrzymywanie prywatnych danych, masowe przetwarzanie tych informacji było niemożliwe z technicznego punktu widzenia lub prostu było zbyt drogie. Nagrywanie samego dźwięku, mikrofony na ulicach, przywodziły od razu skojarzenia z reżimem Calcescu w Rumunii.
Po emisji reaity-show “Big-brother”, można było zauważyć różne reakcje ludzi. Od zainteresowania tematem, przez fascynacje do niesmaku całą sprawą. Efekt wielu lat emisji tego typu programów spowodował właściwe jedną rzecz, a mianowicie zobojętnienie. Brak jakiejkolwiek reakcji ze strony społeczeństwa na elementy środowiska sprawia, że stają się normą.  I o to chodziło!
Dziś masowo instaluje się kamery wszędzie, w samym Londynie na każdego mieszkańca przypadają cztery. Wszelkie instytucje, nie tylko państwowe przetwarzają nasze dane, zbierają informacje, monitorują konta bankowe, nagrywają przetrzymując pernamętnie rozmowy telefoniczne. To wszystko dzieje się automatycznie, bez nakazu sądowego. Nawet jeśli nie popełnisz żadnej zbrodni, system patrzy. Państwo monitoruje wszystkich i podejrzewa wszystkich o tą, czy inną formę wykroczenia. Społeczna świadomość tego co się naprawdę dzieje jest znikoma, natomiast akceptacja tych procesów niemalże pełna. Co więcej, ludzie mają stworzony pełen słownik reakcji obronnych, z których chyba najczęstsza to “ja nie mam nic do ukrycia, wiec mogą mnie nagrywać”. Młodzież nagrywa swoje poczynania na telefony komórkowe, które pernamętnie zapisują informacje na serwerach operatorów. (w Polsce PIS przedłużył ten proces z 5 do 10 lat, kolejne rządy przedłużą z pewnością do 20).

Widzimy tylko na tym przykładzie, że zmiany norm i nawyków poprzez programy TV są możliwe.
Tak więc jaki jest kolejny krok w zmianie mentalności społecznej? Wiemy z raportów i badań z lat 60-70, że rozpatrywano w nich, jako jeden z elementów w przyszłym społeczeństwie “Celowe krwawe spektakle i rytuały...mogące funkcjonować w oparciu o precedens zorganizowanych etnicznych represji.”. Francuski reality-show "Le Jeu de la mort" ("Gra w Śmierć"), jest testem na reakcje publiki. Czy społeczeństwo jest gotowe przyjąć i zaakceptować ten rodzaj rozrywki. Teraz możemy spodziewać się kolejnych tego typu programów. Społeczeństwo aby mogło przejść transformacje w nowy system (naukowy socjalizm), musi się wyzbyć wszystkich moralnych zahamowań. Tak więc podobnie jak z big-brotherem, proces będzie trwał kilka lat, może nawet dekadę, powolnego wprowadzania tortur i śmierci na ekrany TV.

Badania nad działaniem TV wykazały również, że oglądanie telewizji ma istotny wpływ nie tylko na szybką asymilację treści ale również procesy chemiczne w mózgu. Fakt, że telewizja nie pozwala na aktywnie lub krytycznie uczestnictwo w jej oglądaniu, był już pewny w latach 60-tych. Herbert Krugman przeprowadził eksperyment, który wstrząsnął światem reklamy i polityki, na zawsze zmieniając sposób, w którym medium telewizyjne zostanie wykorzystane. Wyniki eksperymentu wciąż mają swoje reperkusje. W listopadzie 1969 Herbert Krugman, który później został kierownikiem badania opinii publicznej w General Electric, postanowił odkryć, co dzieje się z fizjologią mózgu podczas oglądania telewizji. Eksperymenty przeprowadził na 20 letniej sekretarce, przyklejając jej jedną elektrodę do tyłu głowy. Przewód z tej elektrody podłączony był do poligrafu Grass Model 7, które z kolei połączono komputera 7600 Honeywell oraz komputera CAT 400B. Po włączeniu telewizora, Krugman zaczął monitorowanie fal mózgowych. To co odkrył poprzez wielokrotne próby był to fakt, iż w ciągu trzydziestu sekund, mózg przełącza się z głównie fal beta, wskazujących na aktywny, czujny i świadomy tryb pracy mózgu, na fale alfa, wskazujących na fazę snu REM, relaksu, lub przebudzenia ze snu: tj, stan bezcelowej fantazji i marzeń poniżej progu świadomości. Gdy obiekt badań zaczął czytać gazetę, niemalże od razu pojawiły się fale Beta, oznaczające wyjście mózgu z fazy snu na jawie. Dalsze badania wykazały, że lewa półkula mózgu, która przetwarza informacje w sposób logiczny i analityczny, wyłącza się w czasie, gdy osoba ogląda telewizję. To wyłączenie umożliwia prawej półkuli mózgu, która przetwarza informacje emocjonalnie i bezkrytycznie, na nieograniczone działanie.

Od tego czasu minęło ponad 40 lat, technologie do masowej manipulacji świadomości rozwinęły się do poziomu, w którym są niezbędnym elementem gospodarki. W USA ponad 70% czasu antenowego jest wykupywana przez korporacje i agencje rządowe.
Telewizja nie jest formą rozrywki, i nigdy nią nie była; choć czasami może nam się tak wydawać. Jest to główne narzędzie masowej kontroli nad populacją. Tworzy formułuje, modyfikuje zachowania, ustala normy. Pozwala na urzeczywistnienie wizji masowej świadomości, formułując nowego człowieka, ograniczonego, pasywnego, wyzbytego świadomości.



Alegoria Jaskini- znana również pod nazwami, "Jaskini Platona" lub "przypowieści o Jaskini"- jest alegorią używaną przez greckiego filozofa Platona do zilustrowania potrzeby "oświecenia"…ale czy tylko? Analogia do telewizji jest uderzająca.

W kolejnych artykułach postaramy się poruszyć tematykę gier komputerowych, gdzie bezcelowa brutalność zmieniająca psyche, jest jeszcze bardziej namacalna.