Prison Planet

Chiny oficjalnie ostrzegły Stany Zjednoczone, iż planowany atak na Pakistan będzie rozumiany jako akt agresji przeciw Pekinowi. To szorstkie ostrzeżenie jest pierwszym jawnym strategicznym ultimatum jakie Stany Zjednoczone otrzymały od pół wieku, cofając się do Sowieckich ostrzeżeń podczas kryzysu berlińskiego z lat 1958-1961, i ukazuje realne zagrożenie powszechnej wojny wynikającego ze zderzenia amerykańsko-pakistańskiego.

"Każdy atak na Pakistan będzie rozumiany jako atak na Chiny "
W odpowiedzi na doniesienia, iż po operacji zamachu na Bin Ladena Chiny zwróciły się do Stanów Zjednoczonych o poszanowanie suwerenności Pakistanu, rzeczniczka chińskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych Jiang Yu wykorzystała konferencję prasową 19 maja, aby wyrazić kategoryczne żądanie Pekinu, aby "suwerenność i integralność terytorialna Pakistanu była przestrzegana." Według pakistańskich źródeł dyplomatycznych cytowanych przez Times of India, Chiny "ostrzegły w sposób jednoznaczny, że jakikolwiek atak na Pakistan będzie interpretowany jako atak na Chiny." To ultimatum było podobno wystosowane 9 maja podczas strategicznego dialogu Chiny-USA i rozmów gospodarczych w Waszyngtonie, gdzie delegacji chińskiej przewodniczył Wicepremier Wang Qishan i członek Rady Państwa Dai Bingguo. Chińskie ostrzeżenia są domyślnie wspierane przez rakiety nuklearne tego kraju, w tym około 66 typu ICBM (międzykontynentalnych), niektóre mogące dotrzeć do Stanów Zjednoczonych, plus 118 pocisków średniego zasięgu, 36 pocisków na okrętach podwodnych, oraz wiele systemów krótszego zasięgu.

Chiny na terenie Pakistanu:


Wsparcie ze strony Chin jest postrzegane przez regionalnych obserwatorów, jako kluczowe dla Pakistanu, który inaczej byłby złapany w kleszcze pomiędzy USA a Indie: "Jeśli presja USA i Indii będzie się utrzymywała, Pakistan może powiedzieć "Chiny stoją tuż za nami. Nie myślcie, że jesteśmy samotni, mamy za nami potencjalne supermocarstwo " powiedział AFP Talat Masood, emerytowany generał Pakistanu i analityk polityczny.

Chińskie ultimatum zbiegło się w czasie z wizytą premiera Pakistanu Gilaniego w Pekinie, podczas której chiński rząd ogłosił przeniesienie natychmiast i bezpłatnie 50 najnowocześniejszych myśliwców JF-17 do Pakistanu. Przed wyjazdem Gilani podkreślił znaczenie sojuszu Pakistan-Chiny, głosząc: "Jesteśmy dumni, że Chiny są naszym najlepszym i najbardziej zaufanym przyjacielem. Chiny zawsze znajdą Pakistan stojący u swego boku .... Gdy mówimy o tej przyjaźni, jako wyższej niż Himalaje i głębszej niż oceany to to naprawdę dobrze oddaje istotę naszych relacji." Uwagi te powitał skowyt głosów z USA, w tym republikańskiego senatora z Idaho, Risch’a.

Tlący się strategiczny kryzys między Stanami Zjednoczonymi a Pakistanem wybuchł z pełną siłą pierwszego maja, kiedy to jednostronny i nieuzgodniony rajd amerykańskiego komanda miał ponoć zabić upiornego Osamę bin Ladena w kompleksie budynków w Abottabadzie, z rażącym naruszeniem pakistańskiej suwerenności. Czas tego wojskowego popisu, zamierzonego dla rozpalenia napięć między oboma krajami nie miał nic wspólnego z jakąkolwiek rzekomą Globalną Wojną z Terroryzmem. Miało natomiast związek z marcową wizytą księcia Bandara, szefa Saudyjskiej Rady Bezpieczeństwa Narodowego w Pakistanie. Wizyta ta zaowocowała de facto sojuszem między Islamabadem a Rijadem, i pakistańską obietnicą wysłania wojsk do stłumienia jakiejkolwiek popieranej przez USA kolorowej rewolucji w królestwie, oraz rozciągnięciem ochrony nuklearnej na Saudyjczyków, tym samym czyniąc ich mniej podatnymi na wymuszenia i groźby ze strony USA, tj zostawienia bogatej w ropę monarchii na łaskę Teheranu. Wspólny ruch Pakistanu i Arabii Saudyjskiej, by wyrwać się spod amerykańskiego imperium, cokolwiek by nie sądzić o tych krajach, byłby potężnym ciosem dla blaknącego imperium i jego polityki w południowej Azji.



Jeśli chodzi o amerykańskie stwierdzenia dotyczące rajdu na rzekomego Bin Ladena 1 maja, to posiadają one całą masę beznadziejnych sprzeczności (odnotowane w linkach na końcu strony), które zmieniają się z dnia na dzień. Analizę tej historii najlepiej jest pozostawić krytykom literackim i autorom teatralnych recenzji. Jedyny pewny i niekwestionowany fakt jaki się z niej wyłania, to ten że Pakistan jest głównym celem USA - co pogłębia anty-pakistański nurt polityki USA, który obowiązuje od niesławnego przemówienia Obamy w grudniu 2009 r. w West Point.

Gilani: Odwet z pełną mocą w obronie strategicznych aktywów Pakistanu
Chińskie ostrzeżenie kierowane do Waszyngtonu było wydane tuż po oświadczeniu Gilaniego do parlamentu Pakistanu, gdzie oświadczył: "Niech nikt nie wyciąga żadnych błędnych wniosków. Każdy atak na strategiczne aktywa Pakistanu, czy to jawny czy skryty, spodka się  z odpowiednią odpowiedzią ...Pakistan zastrzega sobie prawo do odwetu z pełną mocą. Nikt nie powinien lekceważyć determinacji i zdolności naszego narodu i sił zbrojnych do obrony naszej świętej ojczyzny". Ostrzeżenie odwetu z pełną mocą ze strony państwa posiadającego broń jądrową, takiego jak Pakistan musi być traktowane poważnie, nawet przez agresorów reżimu Obamy.

Aktywa strategiczne, o których mówi Gilani to pakistańskie siły nuklearne, kluczowe dla strategii odstraszania przed ewentualną agresją Indii, dopuszczone przez Waszyngton w ramach porozumienia o jądrowej współpracy USA-Indie. Siły USA w Afganistanie nie były w stanie ukryć swoich zaawansowanych planów realizujących próby przejęcia lub zniszczenia bomb i głowic atomowych Pakistanu. Według reportażu Fox News z 2009, „Stany Zjednoczone mają szczegółowy plan infiltracji Pakistanu i zabezpieczenia jego mobilnych arsenałów głowic nuklearnych, jeśli okaże się iż kraj może zostać przejęty przez Talibów, Al Kaidę czy innych islamskich ekstremistów." Ten plan został opracowany przez gen. Stanley’a McChrystal’a gdy ten kierował USA Joint Special Operations Command w Fort Bragg w Karolinie Północnej.

Joint Special Operations Command JSOC, siły podobno zaangażowane w atak na Bin Ladena składają się z Army Delta Force, Navy SEALs oraz "wysokiej klasy specjalnych jednostek wywiadu znanych jako Task Force Orange." Małe jednostki mogą przejąć pakistańską broń nuklearną, zneutralizować ją, a następnie złożyć ją w bezpiecznym miejscu," twierdziło źródło cytowane przez Fox.



Obama już zatwierdził niespodziewany atak na pakistańskie atomówki.
Według londyńskiego Sunday Express, Obama już zatwierdził agresywny ruch w tym kierunku: "wojska amerykańskie będą wysłane do Pakistanu, jeśli jego instalacje jądrowe będą zagrożone ze strony terrorystów chcących pomścić zabicie Osamy Bin Ladena ... Plan, który ma być uruchomiony bez zgody prezydenta Zardariego, wywołał gniewną reakcję pakistańskich oficjeli ... Barack Obama wydałby rozkaz wojskom spadochronowym w celu ochrony kluczowych obiektów posiadających jądrowe pociski rakietowe. Te obiekty to także centralna kwatera sił powietrznych Sargodha, baza dla przystosowanych nuklearnie myśliwców F-16 i co najmniej 80 pocisków balistycznych." Według amerykańskiego dygnitarza " Prezydent już dał planowi zielone światło i wykazał, że jest gotów do rozmieszczenia wojska na terenie Pakistanu, jeśli będzie uznawał to za kluczowe dla bezpieczeństwa narodowego."

Ekstremalne napięcie w tej kwestii podkreśla chojractwo i szaleństwo jednostronnego rajdu na “kryjówkę” Osamy z 1 maja, które mogło być z powodzeniem zinterpretowane przez Pakistańczyków jako długo oczekiwany atak na ich siły jądrowe. Według New York Times, Obama wiedział doskonale, iż ryzykował wywołaniem natychmiastowej prawdziwej wojny z Pakistanem, i „upierał się, że grupa atakująca Osamę bin Ladena w zeszłym tygodniu była wystarczająco duża, aby wywalczyć sobie drogę z powrotem z Pakistanu, jeśli miałaby walczyć z lokalną policją i żołnierzami."

Czytaj dalej>>


Tłumaczenie: EkonomiaPolityczna.pl za  Tarpley.net