Prison Planet

Już po 1944 roku, czyli po wejściu wojsk sowieckich na teren dawnego obszaru państwa polskiego, od razu powstawały wymienione powyżej ministerstwa. Takie Ministerstwo np. zwane Oświaty, tak naprawdę wymazywało pamięć historyczną ludności. Specjalne służby niszczyły biblioteki prywatne i w czasie rewizji wszystkie dokumenty historyczne. Po wojnie mieliśmy podobno 75 000 dworków, z których każdy miał po 3000-8000 książek. Proszę to policzyć. Ile to milionów woluminów? Gdzie te książki poginęły? Jakim sposobem nasze starodruki po 1945 roku znalazły się w bibliotekach zagranicznych, np. Bibliotece Kongresu USA?

Znam  uczestników takiego palenia książek z bibliotek przedwojennych. To nie tylko hitlerowcy palili księgi. „Komuniści" robili to na masową skalę. Jeszcze po 1989 roku niszczono poprzez palenie wszelkie biblioteczki jednostek wojskowych.

Z programów szkolnych wymazywano autorów powieści historycznych, takich jak np. Asnyk, Rodziewiczówna, Bełza, czyli tych, których utwory umacniały pojęcie patriotyzmu, miłości do Ojczyzny.

Ministerstwo Kultury, za pieniądze tegoż podatnika, finansowało filmy, sztuki teatralne, pozycje książkowe, pokazujące głupotę dawnych obywateli zamieszkujących teren Polski. Wynagradzało natomiast agentów otumaniających społeczeństwo np. Ryszarda Kapuścińskiego ksywa Poeta -Vera Cruz, Andrzej Szczypiorski - TW  Mirek, Daniela Pasenta -IPN BU 002086/385, IPN BU 002086/758, Irenę Dziedzic - ksywa Marlena, Wacława Sadkowskiego - TW Olcha, Kazimierza Kuźniewskiego - TW 33 i wielu innych. Pod koniec ery Gomułki - agenta Kominternu od 1932 roku, w kraju było zarejestrowanych ponad 450 agentów wśród tzw. twórców kultury.

Typowym przykładem jest Andrzej Wajda, który za dobre oszukiwanie ludności filmami np. Lotna, Kanał, awansował na czołowego reżysera filmowego tego „Wesołego Baraku nad Wisłą" [jak twierdzi J.Pietrzak]. W okresie 80 lat po wojnie nie powstał żaden film pokazujący tragedię Polaków zsyłanych na Sybir, czy do łagrów. Nawet wymazano pamięć o wysyłaniu do łagrów ludzi jeszcze długo po 1945 roku. Nie powstał żaden film o Powstaniu  Wileńskim - 7 lipca w 1944 roku, czy o  Powstaniu Lwowskim - 22 lipca 1944 .

Repetitio est mater studiorum, co w wolnym tłumaczeniu przełożyć można, iż powtórka jest konieczna i niezbędna do zapamiętania, aby nie popełniać tych samych błędów.

Dlatego mass media po 1989 roku od razu przeszły w „rence" zachodnich inwestorów. Oczywiście odbyło się to dzięki lojalnej współpracy rodzimych trolli. Taki np. Donald Tusk, będący młodszym asystentem historii na Uniwersytecie Gdańskim i mieszkający w akademickim hotelu, po awansie do Komisji sprzedającej RSW Prasa, już w 1994 roku został umieszczony na liście tygodnika Wprost jako czwarty najbogatszy poseł.

Te mass media zmonopolizowały rynek informacyjny w Kraju jeszcze pomiędzy Odrą i Bugiem. Celem było stworzenie wrażenia istnienia samodzielnego państwa. Dlatego masowo fałszowano historię, powielając tezy opracowane w XIX wieku przez dezinformatorów pracujących na potrzeby City of London Corporations. Tym celom służyło także zamazywanie wszelkich faktów mogących zaszkodzić polityce City. Przypomnę, City of London Corporation to osobliwe państwo, istniejące na jednej mili kwadratowej w Londynie od 1320 roku, co najmniej. Państwo to obecnie dysponuje ponad 97 % całego kapitału Kuli Ziemskiej, oraz ponad 98% wszystkich systemów ubezpieczeniowych. Państwo to posiada własny hymn, własne siły zbrojne i własny parlament. Członkiem tego parlamentu był np. Władmir Putin i Raul Castro, teoretycznie przywódcy komunistycznych krajów. O państwie tym w podręcznikach dla Polaków nie ma nawet wzmianki.

Poniżej przypomnę ten fragment historii oddolnej. Spotkanie brytyjskich i niemieckich żołnierzy na ziemi niczyjej, 1914; domena publiczna; z zasobów: Imperial War Museums; źródło: www.commons.wikimedia.org

O tym, że z natury człowiek nie chce zabijać drugiego człowieka, świadczy np. bitwa pod Gettysburgiem [ 1-3 lipca 1963 w Pensylwani]. Wykopaliska przeprowadzone w miejscu bitwy pozwoliły na dokonanie rewelacyjnych odkryć, że żołnierze wykonując rozkazy dowódców ładowali broń na komendy, nie strzelając do przeciwników. Znaleziono muszkiety z aż 13 kulami w lufie.

Innym takim interesującym faktem są Święta Bożonarodzeniowe obchodzone 25 grudnia 1914 roku, a więc po 5 miesiącach wojny wywołanej przez bankierów.A było to tak.

Od kilku miesięcy trwała już wojna, zwana później I Wojną Światową. Oczywistą głupotą jest podawana teza, że wojna wybuchła z powodu zastrzelenia jakiegoś tam księcia w Sarajewie. Przyczyną wojny były jak zwykle pieniądze, a przede wszystkim rynki zbytu, czyli walka o bogactwa naturalne, w tym przypadku głównie afrykańskie. „Rozpychanie" się Niemców kajzerowskich w Afryce zagrażało City Angielskiemu. Napięcie wojenne utrzymywało się od 1905 roku. Już w 1905 roku szef wywiadu monarchii austro – węgierskiej zanotował w swoich pamiętnikach, że wojna się zbliża. Została ona odsunięta awanturą, zwaną wojną rosyjsko - japońską, finansowaną przez koncerny zbrojeniowe Anglii.Niemieccy żołnierze z 134. pułku Saskiego sfotografowani z żołnierzami 2 batalionu Royal Dublin Strzelców. ilustracja rozejmu Świątecznego opublikowanym 9 stycznia 1915 w Illustrated London. 

I tak doszło w 1914 roku do wojny na kontynencie europejskim, gdzie gęstość zaludnienia była o wiele większa, aniżeli w Azji i każdy przy zdrowych zmysłach musiał brać to pod uwagę. Z góry wiadomo więc było, że straty ludzkie będą drastycznie wysokie. A przede wszystkim, zniszczenia materialne będą  katastrofalne. Jak wiadomo, wojna służy w pierwszym rzędzie otwarciu nowych rynków zbytu. Czyli, jak zniszczymy komuś fabryki i miasta, to będzie musiał kupować nasze towary. Czym więcej mu zniszczymy, tym więcej będzie musiał kupować. Stąd bombardowania z dużej wysokości, stosowane w wojnach późniejszych, np. w Jugosławii, w 1995 roku. Pilot nie widzi rozmazywanych wybuchami na ziemi ciał, a więc jego psychika tak szybko nie degeneruje się. Poza tym nie będzie mogło dojść do opisanej niżej sytuacji. Czyli mieszkańcy danego bombardowanego kraju, chcąc nie chcąc, będą naszymi niewolnikami w tym sensie, że kupując nasze towary, płacą nam normalny podatek. Aby tak się stało, muszą się jeszcze na to dobrowolnie, lub nie, zgodzić.

Pierwsza Wojna wybuchła pierwszego sierpnia 1914 roku. Ale po 5 miesiącach walki żołnierze w okopach dochodzili coraz bardziej do wniosku, że to nie ich wojna i dlaczego mają się na wzajem mordować? Zbliżały się Święta Bożego Narodzenia i młodzi chłopcy, siedzący w bagnach okopów, zaczynali niebezpiecznie marzyć o choinkach i ciepłych kominkach w rodzinnych domach.

Wywiady obu stron donosiły o nastrojach panujących w okopach. Próżno wyżsi oficerowie obu stron starali się wzbudzić nienawiść do strony przeciwnej. Jedni i drudzy wychowani w religii chrześcijańskiej, nie widzieli nic dobrego we wzajemnym mordowaniu się. Jedni i drudzy obchodzili te same Święta Bożego Narodzenia, śpiewali te same kolędy. Znali ze szkół zasady „Pokoju Bożego". Niestety, ta wiedza wyraźnie przeszkadzała starszym i mądrzejszym.

Do „dramatycznych", wg sztabów, wydarzeń, doszło w małej belgijskiej miejscowości Ploegsteert Wood.

Już przed świętami raporty wywiadów wskazywały na nienaturalny, zdaniem sztabów, nastrój wigilijny w okopach. Gen. brygady GT Forestier-Walker wydał rozkaz zabraniający wszelkich poufałości. Ale nie zostało to „zaakceptowane" w okopach.

Wszystko zaczęło się jeszcze bardziej „psuć" w wigilię rano. Z okopów zaczęły rozbrzmiewać słowa pastorałek.  Szczególnie uroczysty moment nastąpił ok. 23.00 w wigilię [była to 24.00 w Berlinie]. Nagle z niemieckich okopów rozległ się potężny głos świetnego barytonu, śpiewający znaną na całym świecie kolędę „CICHA NOC – ŚWIĘTA NOC" –  Stille Nacht.  Historia nie zanotowało nazwiska tego śpiewaka. Natomiast to, co się potem działo, przeszło wszelkie oczekiwania. Żołnierze wychodzili z okopów, dzieląc się opłatkami i składając sobie życzenia, przekazując prezenty, paczki papierosów, kiełbaski, ciasteczka itd. Było to nie do opanowania przez oficerów.

Może dlatego obecnie nie uczy się dzieci i młodzieży  w żadnym kraju kolęd?

Do historii  tej niezwykłej Gwiazdki  w 1914 roku przeszedł piekarz z Berlina, Alfred Kornitzke, który przygotował kulki marcepanowe i o północy, z udekorowaną choinką, wszedł na pole niczyje, w stronę okopów przeciwnika. Na głowie miał czapkę cukiernika. Siedzący po drugiej stronie okopów żołnierze batalionu algierskiego otwierali gęby ze zdziwienia. Piekarz – cukiernik doszedł do połowy przestrzeni pomiędzy okopami, postawił na ziemi choinkę i zapalił świeczki. Potem usiadł i zaczął śpiewać kolędy. Algierczycy się przyłączyli.

Projekt pokoju wszedł z niemieckiej inicjatywy. Jest to bardzo istotne w świetle poźniejszych opisów historycznych. W Wigilię Bożego Narodzenia ozdobione drzewa zaczęły się pojawiać z ich okopów, a następnie znaki pisane „You, My Nie walka. Nie Fight" w różnym stopniu na całym froncie, wojska niemieckie i brytyjskie odłożyły broń i się bratały. W niektórych miejscach, rozejm był tylko okazją dla każdej strony, aby pochować zmarłych porozrzucanych na ziemi niczyjej, na odcinku ziemi pomiędzy przeciwnymi okopami. W innych miejscach wzdłuż frontu trwały walki.

Nieformalny rozejm trwał całą noc. Żołnierze niemieccy wytaszczyli beczkę piwa, przeturlali ją na środek ziemi niczyjej i przewrócili na bok, wybijając szpunt. Było to zaproszenie do zabawy. Rozgrywano mecze piłki nożnej. Jak opisuje to w odkrytym liście gen. angielski Walter Congreve, niemieccy i angielscy żołnierze chodzili obok siebie paląc cygara i papierosy.

Po świętach nastąpiła reakcja sztabów. Nie można przecież było dopuścić do takiej poufałości. Bo kto będzie niszczył mienie przeciwnika – przyjaciela – znajomego? Anglicy natychmiast rozformowali swoje oddziały, biorące udział w tej wigilii. Niemcy przenieśli żołnierzy na front wschodni.

Tyle historii. 

Obecnie natomiast obserwujemy z coraz większym niepokojem pojawianie się publikacji zagrzewających pośrednio, lub bezpośrednio do działań wojennych. Powstają filmy o walkach polskich oddziałów w Jugosławii, czy Iraku, lub Afganistanie, pomimo, że polski sejm nigdy nie obradował na temat wysyłania Polaków na wojny.

Pojawiają się jakieś dziwne strony internetowe o rzekomym państwie Sarmatów, czy Lechitów, istniejącym już od 10 000 lat. Wyraźnie widoczne jest infantylizm owych dezinforamtorów, ponieważ nauki geologiczne określają jednoznacznie, że w owym okresie ok. 10 000 lat na naszych terenach istniało ostatnie zlodowacenie, czyli tereny te były pokryte warstwą ok. 300 - 500 metrową lodu. Jak możemy to sami sprawdzić nawet dzisiaj ludy zamieszkujące tereny wiecznej zmarzliny nigdy nie stworzyły żadnych ośrodków politycznych.

Do tych publikacji bez wątpienia należy zaliczyć książki Janusza Bieszka, czy podobne, nomen omen wydawane przez wydawnictwo Bellona. W KRS-sie znajdujemy tylko informację, że Bellona jest to spółka akcyjna. 

Wydawnictwo Bellona, należące w przeszłości do Ministerstwa Obrony Narodowej, po 1990 zostało sprywatyzowane i przejęła je spółka z Izraela.

O tym, że tereny obecnej Polski były pokryte mokradłami, bagnami, czy jeziorami, świadczą nie tylko kroniki starożytne, ale i dane geologiczne. Jezioro Gopło np. jeszcze ok. 1300 roku było aż o 5 metrów głębsze. Na terenie tych ziem brak jakichkolwiek gór, tak więc rozlewisko było bardzo duże. Jeszcze ok. 1100 roku Wikingowie poprzez Odrę - Noteć i Gopło spokojnie wpływali do Wisły, rabując z jednej strony okoliczne wioski i zakładając własne forty - miasta z drugiej strony. Takie miasta jak Toruń, czy Kraków były założone przez Wikingów, o czy świadczą charakterystyczne budowle obronne.

Thietmar - biskup z Merseburga [ ur.975 - zm.1018r] pisze wyraźnie, że Słowianie bagna, moczary i knieje uważali za lepszą obronę aniżeli mury.