Prison Planet

Rozpowszechnianie i wszczepianie mikroczipów RFID trwa na ziemi od wielu lat. Proces ten obejmuje obecnie znakowanie różnego rodzaju produktów, urządzeń, ludzi i zwierząt. Te ostatnie obejmują głównie zwierzęta domowe jak i bydło dla celów śledzenia stada i szczepień. Trwają na całym świecie (również w Polsce) pilotażowe programy wypuszczania więźniów do aresztu domowego, którym wszczepia się lub montuje na obroży takie nadajniki. Trwają również testy dla zastosowań medycznych. Entuzjaści technologii wszczepiają sobie samodzielnie takie nadajniki dla celów interakcji z urządzeniami elektronicznymi oraz płacenia za usługi.



Choć proces rozpowszechniania tej technologii wydaje się być powolny jak również akceptacja społeczna niska, niemniej jednak RFID jest systematycznie wdrażane w życie, zawierając się w procesie wdrażania internetu rzeczy, który ma być w pełni zaimplementowany do roku 2025. Internet rzeczy zakłada zaczipowanie wszystkich wytwarzanych produktów na świecie dla celów inwentaryzacji śledzenia i kontrolowania.

Podobnie, w tym samym czasie, zakłada się rozpowszechnienie czipowania ludzi, proces który wydaje się być mocno promowany obecnie przez Google, amerykańską armię i firmy farmaceutyczne.

DARPA i Google chcą by ludzie połykali czipy. Polityka sprzedaży kieruje się głównie na młodzież:


W 2006 roku w kanadyjskiej gazecie Toronto Star pojawiła się publikacja, opisująca w jakim czasie i w jaki sposób będzie wdrażane zaczipowywanie ludzi. Czytając ją widać wyraźnie, iż część z opisanych kroków już jest wdrażanych a na kolejne przyjdzie pora z biegiem czasu. Publikacja kończy się krótkim ostrzeżeniem, by zatrzymać ten proces.

---

“Jedno pokolenie to wszystko, czego potrzebują.”, Kevin Haggerty, Toronto Star, 10 grudnia 2006.

Pewnego dnia wszyscy z radością będziemy mieli wszczepiony mikroczip, a każdy nasz ruch będzie monitorowany. Technologia istnieje; jedyną barierą jest opór społeczeństwa przed utratą prywatności.

W tym czasie mój czteroletni syn, który będzie już dorosły, będzie prawdopodobnie uważał za  nadzwyczajne, że jemu i prawie każdemu kogo zna wszczepiono na stałe mikroczip. Automatycznie śledząc jego lokalizacje w czasie rzeczywistym, będzie podłączał go do baz danych monitorujących i zapisujących jego najmniejsze cechy behawioralne.

Większość ludzi patrzy na taką perspektywę z przerażeniem i niedowierzaniem, oddalając ją jako fantazję science-fiction. Technologia, jednak już istnieje. Przez lata humanitarne społeczeństwa wszczepiały zwierzętom, które opuszczają swoje pomieszczenia, małe identyfikacyjne mikroczipy. Również, miliony towarów jest obecnie śledzonych dzięki maleńkim czipom identyfikacji radiowej, które pozwalają satelitom na dokładnie ich zlokalizowanie.

Wybrana grupa osób ma już “wszczepione” takie urządzenia, które automatycznie otwierają drzwi, włączają światła, a także wykonują inne, niskiego poziomu cuda. Widocznym wśród tych osób jest naukowiec Kevin Warwick z Uniwersytetu w Reading w Anglii; Warwick jest czołowym zwolennikiem niemal nieograniczonych możliwości zastosowań dla takich chipów.

Inni użytkownicy to m.in. klienci Baja Beach Club w Barcelonie, z których wielu płaci około 150 dolarów za przywilej wszczepienia chipa identyfikacyjnego, który pozwala im ominąć długie kolejki i zakup napojów w klubie przez skanowane. Osoby te są na pierwszej linii celu rozszerzenia technologii tak szeroko, jak to tylko możliwe.



Od tego momentu, mikroczipy będą coraz mniejsze, mniej inwazyjne i łatwiejsze do wdrożenia. Tak więc, każda realistyczna bariera masowego "czipowania" zachodnich obywateli nie będzie technologiczna, ale kulturowa. Będzie opierała się na sprzeciwie wobec perspektywy osobistego naznaczenia jako jeden z elementów w ogromnym spisie obywateli.

Dziś możemy mocno trzymać się takiego przekonania, ale wrażliwość na nie będzie się zmieniała i prawdopodobnie się zmieni. Każdy kto zwrócił uwagę na zmianę kwestii prywatności w ciągu ostatniego ćwierćwiecza wie, że taka niezwykła przemiana postaw jest możliwa. Nie będzie walenia do drzwi o trzeciej nad ranem przez oddziały szturmowe zmuszające do wszczepienia implantów do naszego ciała. Proces ten będzie bardziej subtelny i kumulatywny, sformułowany w niepodważalnym języku postępu i społecznego, lepszego życia, naśladując wiele procesów, które przyczyniły się do rozpowszechnienia kamer telewizji przemysłowej i korporacyjnego rynku danych osobowych.

Wdrażana będzie seria sprawdzonych strategii by obywatele zapoznali się z tą technologią. Będzie to połączone z wysiłkami by naciskać na splamione grupy społeczne i zachęcić resztę populacji do ich zaczipowania.

W ten właśnie sposób następne pokolenie będzie miało wszczepione mikroczipy.

Zacznie się to w odległych krajach. Po przetestowaniu technologii na świnkach morskich, zarówno ludzkich jak i zwierzęcych, pierwsze powszechne zastosowanie wszczepiania czipów ludziom będzie miało miejsce w krajach na peryferiach świata zachodniego. Takie wydarzenia są ważne same w sobie, ale ich międzynarodowe znaczenie odnosi się do tego jak zaznajomią globalną publiczność z technologią i przyzwyczają ją do idei, że wszczepianie stanowi potencjalną przyszłość.

Coraz szerszy wachlarz hipotetycznych scenariuszy czipowania będzie przedstawiony w mediach rozrywkowych, wspierając proces zaznajomienia.

Na Zachodzie, najpierw czipy będą wszczepiane członkom napiętnowanych grup. Pedofile są głównym kandydatem do tego wyróżnienia, choć może zacząć się to od terrorystów, handlarzy narkotyków, czy kogokolwiek kto w danym roku będzie najbardziej potępianym przestępcom. Przedłoży się krótkotrwałe obietnice, że technologia będzie używana tylko wobec "najgorszych z najgorszych". W rzeczywistości, szybko nastąpi hurtowe czipowanie osób więzionych, obejmując ludzi pod nadzorem sądowym i na zwolnieniu warunkowym.

Nawet oskarżone osoby będą oznaczane, co będzie uzasadniane tym by powstrzymać ich od ucieczki przed sprawiedliwością. Wielu więźniów powita taki rozwój wypadków z radością, gdyż tylko zaczipowani więźniowie będą kwalifikowali się do zwolnienia, zwolnienia na weekend lub do prac społecznych. Z systemu więziennictwa wyjdzie sugestywne słownictwo odróżniające zaczipowanych od niezaczipowanych.

Mimo, że chipy będą uzasadnione jako sposób na ograniczenie oszustw i innych wykroczeń, to przestępcy będą niemal natychmiast rozwijać techniki symulujące kody chipowe innych ludzi, manipulując ich danymi.

Stosunkowo niewielki odsetek ludności w więzieniach, oznacza jednak, że więzienia będą po prostu krótkim postojem w dłuższej podróży. Sukces komercyjny będzie uzależniony od podejmowania poważnych działań by zaczipować większą populację praworządnych obywateli. Inne napiętnowane grupy będą zatem zaczipowywane. Będzie to niewątpliwie pociągało za sobą monitorowanie odbiorców zapomogi społecznej, posunięcie uzasadnione ograniczeniem oszustw, zwiększenia wydajności i zapewnienia, że biedni nie otrzymają "niezasłużonej" pomocy.

Po tym jak handel internetowy wystarczająco się rozwinie, odbiorcy opieki społecznej będą otrzymywać swoje świadczenia jako elektroniczne wałczery przechowywane na ich czipach, co będzie polityką, która będzie wiązała się z poczuciem sprawiedliwości, by zapewnić, że klienci kupują tylko produkty zatwierdzone przez rząd od wybranych handlowców, zmniejszając zawsze niepokojące perspektywy, że biedni ludzie mogą używać swoje ograniczone fundusze na zakup alkoholu lub tytoniu.

Społeczne ruchy wolnościowe będą próbowały wspierać debatę na temat tych wydarzeń. Ich próby zakazu czipowania będą utrudnione z powodu trudności w pozyskaniu sympatii opinii publicznej dla przestępców i odbiorców pomocy społecznej - grup, wobec których wielu obywateli jest szczęśliwych widząc, iż poddane są ściślejszej regulacji. Istotnie mniejsze zaniepokojenie społeczne wobec takich grup jest nieodłączną częścią niewyartykułowanego uzasadnienia dlaczego wymuszone czipowanie będzie nieproporcjonalnie skierowane na stygmatyzowane grupy.

Oficjalne rządowe ramię zajmujące się prywatnością podejmie wtedy tą kwestię. Upoważnieni do ustalenia legalności takich inicjatyw, komisarze prywatności i komisje senackie przedłożą liczne sprawozdania w archipelagu konferencji międzynarodowych. Ograniczone przez długie badania i publikacje, ich ustalenia zostaną dostarczone na długo po tym jak powszechne czipowanie stanie się skutecznie faktem dokonanym. Wnioski badawcze dotyczące skuteczności takich technologii będą mieszane i otwarte na interpretacje.

Urzędnicy będą głośno uspokajać przemysł czipowania, że nie sprzeciwiają się samemu czipowaniu, które szybko staje się rosnącym sektorem handlowym. Zamiast tego, rząd po prostu stara się zapewnić, uczciwe zastosowanie technologii i by dane na czipach nie były nieuczciwie wykorzystywane. Zostaną stworzone nowe zasady.


CZYTAJ DALEJ>>>


|  Internet rzeczy. Planeta więzienie 2025.   |  Oni naprawdę chcą wszczepić czipy do twojego mózgu.   |  Szkoły w Utach, USA planują wszczepianie dzieciom czipów RFID.  |  Koniec odczytywania listy obecności. Szkoła z RFID.   |  Mundurki z mikroczipem poinformują rodziców, kiedy ich dzieci są na wagarach.   |  Rothschild i biometryka.   |  Zarządzanie tożsamością: Naukowcy badają dlaczego nie chcesz przyjąć wszczepianego czipa identyfikacyjnego.  |  Wystraszeni Meksykanie wypróbowują podskórne urządzenia lokacyjne.   |  Scenariusze przyszłości fundacji Rockefellera.  |  Elektroniczny tatuaż "może zrewolucjonizować monitorowanie pacjentów".  |  W Maryland dzieci zmuszone są skanować dłoń aby dostać szkolny obiad.   |  Nestle używa GPS wewnątrz batoników by śledzić swoich klientów.   |  Jadalne radio identyfikacyjne czipy RFID.   |  Przyszłość urządzeń mobilnych.  |  Armia amerykańska chce wszczepiać żołnierzom nanoczipy.  |  Rothschild i biometryka.  |  Chip zapisujący wspomnienia pozwala na ich transfer do drugiego mózgu.  |