Prison Planet

Z naszych informacji skarb USA wydał i pożyczył z federalnych kont emerytalnych około 100 miliardów dolarów. O ile przed 2 sierpnia nie będzie głosowania w sprawie rozszerzenia tego zakresu zadłużenia, rząd prawdopodobnie pożyczy 250 miliardów do 300 miliardów dolarów. Skarb Państwa nie płaci praktycznie żadnych odsetek od tego długu. Obecnie trzy miesięczne bony skarbowe są oprocentowane na zero procent. Nasze pytanie brzmi: w jaki sposób będą wygenerowane fundusze aby spełnić zobowiązania Skarbu Państwa wobec funduszy emerytalnych? Co się stanie, jeśli 2 sierpnia, nie przejdzie ustawa? Czy będzie to trwać wiecznie?

Obecna sytuacja stanu ożywienia gospodarczego w USA zmieniła się z niepewnej na ponurą i jak przewidywaliśmy rok temu zakończy się programem QE3, czyli czymś czego naprawdę nikt nie chce, ale jak pisaliśmy wcześniej jest to nieuniknione. Fed i jego kontrolerzy, właściciele banków członkowskich FEDu wiedzą, że obecne podejście nie działa i jest jedynie kwestią czasu, zanim objawią się efekty ich polityki w postaci kolejnych planów stymulacyjnych, co z kolei doprowadzi do wzrostu inflacji.

Ze względu na obecny stan rzeczy prezes FEDu Bernanke pojawiał się w programach telewizyjnych będąc za każdym razem podsmażonym przez publikę co mu wyraźnie nie odpowiada. Coraz więcej obserwatorów widzi, że dwa programy QE1 i QE2 nie działają. Kosztują wszystkich co najmniej 3,6 biliona dolarów wytworzonych z powietrza, i wszystko czego dokonały to przedłużenie agonii. Drugą stroną tej polityki jest wzrost inflacji. Czego jeszcze można się spodziewać, kiedy deficyt wzrasta a Fed musi wykupić obligacje skarbowe warte 1,6 biliona USD. Znaczna część tego zadłużenia jest używana do prowadzenia wiecznej wojny dla wiecznego pokoju. W tym procesie Prezydent ominął Konstytucję oraz celowo tłumi wolności obywateli amerykańskich. Nie istnieje już konstytucyjny podział władzy, ale wirtualna dyktatura kupiona i opłacona przez Wall Street i banki.

(...) Od ponad miesiąca Stany Zjednoczone stoją przed zadaniem rozszerzenia krótkoterminowego limitu zadłużenia. Obecna gra, którą można obserwować polega na tym, że jedna strona (republikanie) chce zmniejszyć deficyt, a druga (demokraci) nie. W rzeczywistości obie strony nie chcą obcinać czegokolwiek, a raczej powinniśmy powiedzieć, że elity, które kontrolują tych rzekomych reprezentantów ludu nie chcą czegokolwiek obciąć. Chcą kontynuowania gry, dzięki czemu mogą dalej okradać gospodarkę. Ciekawą będzie sytuacja gdy nie podniosą poziomu limitu zadłużenia, jeśli dług Skarbu Państwa nie będzie mógł być zwiększony sytuacja zatrzyma się w martwym punkcie.

(...) Grecja i inne kraje z finansowymi i gospodarczymi problemami nigdy nie powinny być uwzględnione w strefie euro. One po prostu nigdy się do tego nie kwalifikowały a wiodące/w dobrej kondycji kraje dobrze o tym wiedziały i co więcej pomogły w oszustwach księgowych wraz z JPMorgan, Goldman Sachs i Citigroup. Pisaliśmy o tym 11 lat temu, ale nikt nie słuchał.



Grecy po roku oszczędności i cięć mają dość, i nie są w nastroju do oddania kraju w ręce bankierów. Niedawno zostały sprzedane Niemcom udziały firmy telekomunikacyjnej za 30 centów do dolara (1/3 wartości). Grecy nie będą dłużej patrzeć na takie "złote" interesy. Kiedy Grecja weszła do strefy euro (1 stycznia 2001 roku), wszyscy byli szczęśliwi, nawet mając program oszczędnościowy wejścia do strefy i mając najwyższą stopę inflacji w Europie. Ich deficyt był wyższy niż w jakimkolwiek innym kraju UE w tym czasie, ale przybywało kredytów i banków co było działaniem politycznym. UE i strefa euro miały być szablonem dla nowej waluty światowej i nowego rządu światowego. Dlatego Grecja i inni weszli bezmyślnie do strefy euro. Potem przyszedł głupi koncept jednej stopy procentowej dla wszystkich, o czym pisaliśmy w tym czasie, że gwarantuje to katastrofę, dokładnie to co mamy dziesięć lat później.

Zalecaliśmy kupno złotych i srebrnych monet oraz akcji na złoto od czerwca 2000 roku, po tym jak rekomendowaliśmy posiadającym subskrypcję The International Forecaster wyjście z rynku akcji w drugim tygodniu kwietnia 2000 r., dwa tygodnie po osiągnięciu najwyższego poziomu na giełdzie. Zrobiliśmy to samo z Dow na poziomie 14000 i przewidzieliśmy dno na poziomie 6600. Spadek ten wyniósł 6550 punktów. Wyciągnęliśmy czytelników z rynku nieruchomości już w czerwcu 2005 roku. Jak widać przez te wszystkie lata przewidzieliśmy większość wydarzeń. Przewidywania związane z końcem euro mamy nadzieję, że będą naszym największym dokonaniem. Największe ryzyko z naszego punktu widzenia jest to, że Grecja ogłosi niewypłacalność i wyjdzie ze strefy euro, a za nią pójdą Irlandia i Portugalia, a później w Belgia, Hiszpania i Włochy. Ten proces zajmie prawdopodobnie dwa do trzech lat aby stał się rzeczywistością. Niemcy nie chcą euro i nigdy nie chcieli. Wierzymy, że w ciągu kolejnych trzech lat każdy kraj wróci do własnych walut narodowych a marzenie o jednym światowym rządzie w Europie będzie martwe.

(...) Greckie reperkusje obejmą wiele dużych europejskich banków, co może zakończyć się poważnymi szkodami dla krajów udzielających pożyczki... Nie wierzymy w to, że i tym razem FED będzie w stanie uratować europejskie banki. Amerykańska opinia publiczna nie przystanie na to po tym jak federalny sąd apelacyjny po dwóch latach dochodzenia stwierdził że FED kłamał i przekroczył swój statut, będąc bankierem dla całego świata. Problemy w USA są podobne do tych w Europie i jest tylko kwestią czasu, zanim USA finansowo wybuchnie. Skoro greckie oprocentowanie może pójść na 17-1/2%, to to samo może wydarzyć się we wszystkich krajach, które mają kłopoty, a jest ich wiele. Podatnicy w USA, Wielkiej Brytanii i Europie mają dość płacenia rachunków za te wszystkie spekulacje i szalone eskapady polityczne, które wkrótce się skończą. Widzą też, że bankructwo wydaje się być jedynym rozwiązaniem. W USA trzy miesięczne bony skarbowe oprocentowane są na zero procent, 2-letnie na 0,40%, a 10 letnie 2,91%. Jest tylko jeden kierunek w jakim mogą pójść, to jest w górę. Istnieje pewna granica, kreacji kredytu, ale nie jesteśmy jeszcze w tym punkcie. Ten moment jest oddalony od nas o jakieś 2 może 3 lata.

Jednym z aspektów długu, o którym naprawdę nie rozmawialiśmy są reperkusje sytuacji w Grecji kiedy ta zbankrutuje. Trzydzieści trzy europejskie banki posiadają duże ilości obligacji w krajach PIIG (Portugalia, Grecja, Włochy, Irlandia itd) i wszystkie one mogą pójść na dno jeśli 5 lub 6 słabych krajów zbankrutuje. Ponadto, istnieją kraje i inne instytucje, które trzymają te obligacje. Podobnie jak Fed, Europejski Bank Centralny EBC ratował banki co jest sprzeczne z zasadami, co może postawić oficerów przed prawnymi reperkusjami. Sam fakt, że bankierzy złamali zasady jest uciążliwy. Pytanie brzmi czy powinni iść za to do więzienia? Jeśli popełnili błędy, to podatnik ma za to płacić rachunki? Uważamy, że powinni trafić za to do więzienia. Rachunek za narażenie na dług pięciu krajów o słabej kondycji finansowej może wynieść 625 miliardów dolarów. EBC zrobił to samo, co zrobił FED to znaczy spłacił niewypłacalne banki kupując ich toksyczne aktywa i wprowadzając je do swojego bilansu, za który obywatele muszą płacić. To jest uspołecznienie/socjalizacja zadłużenia przedsiębiorstw w faszystowskim stylu. Większość tych toksycznych śmieci nie ma żadnej wartości lub niewielką wartość. Zastanawiamy się nad cenami, jakie FED i EBC muszą płacić za toksyczne aktywa. Obydwie instytucje odmówiły podania tych informacji.

Mówi się, że EBC używa dźwigni finansowej 24 do 1 wykorzystując jedynie 116 miliardów dolarów rezerwy kapitałowej. Jeżeli aktywa spadną o 4,25% to ich cała baza kapitałowa została by zniszczona. To może z łatwością się zdarzyć, jeśli Grecja i inne cztery kraje PIIGS ogłoszą bankructwo. Uważamy, że jest to pewne, ponieważ żadne z państw, które ma problemy nie chce spłacić długu wobec stada bankierów, którzy są nikim innym jak przestępcami. Nasze przewidywania są takie, że wszystkie 5 krajów ostatecznie zbankrutuje i być może również Belgia. Oznacza to, że EBC będzie niewypłacalne podobnie jak największe banki w całej strefie euro oraz wiele banków centralnych. Specjaliści nie mają pojęcia o tym, jak poważna jest to sytuacja dla całego światowego systemu finansowego. Być może jesteśmy w błędzie. EBC ma tylko 268 miliardów dolarów w greckich obligacjach. Jednak jest to dwa razy więcej niż wynosi ich baza kapitałowa.

Greckie bankructwo przeniosło by 94% bezpośrednich strat na europejskich wierzycieli a 5% byłoby przeniesione na wierzycieli w USA. Po drugiej stronie równania są amerykańskie firmy które będą musiały przejąć 90% wszystkich strat z tytułu amerykańskich ubezpieczeń na wypadek niewypłacalności. Te amerykańskie banki sprzedały 120 miliardów dolarów swapów kredytowych dla banków europejskich. Są to banki, które są zbyt duże by upaść, więc amerykańscy podatnicy będą musieli ponieść straty. Czy te amerykańskie banki zabezpieczyły się na taką sytuację? Tego nie wiemy, ale wiemy, że to co zrobili było irracjonalne i niekompetentne.

(...) Jeśli Fed, Skarb Państwa i Fundusz Stabilizacyjny poddadzą się audytowi to dowiemy się szczegółów. Liczby te są wstrząsające, ale ich narażenie na na Irlandzki dług warty 100 miliardów dolarów jest równie niebezpieczny. Takie spekulacje i tajne biznesy muszą się zakończyć, jeśli chcemy przetrwać finansowo. Zdecydowanie musimy wrócić do regulacji Glass-Steagall Act, o co walczyliśmy 13 lat temu. Możemy obiecać, że jeśli Grecja zbankrutuje to w konsekwencji EBC będzie niewypłacalny. Marzymy o tym dniu od 12 lat. Zniszczenie EBC oraz strefy euro, doprowadzi po części do zatrzymania planów Iluministów do ustanowienia rządu światowego.


The International Forecaster