Prison Planet

Kontynuacja artykułu: USA na skraju otwartej wojny z Pakistanem. #1

Strzelanina już się rozpoczęła.
Wymiany ognia pomiędzy USA i siłami pakistańskimi nasiliły się we wtorek 17 maja, kiedy to śmigłowiec NATO USA naruszył przestrzeń powietrzną Pakistanu w Waziristanie. Pakistańskie siły postawione w stan podwyższonej gotowości natychmiast otworzyły ogień, zaś amerykański helikopter odpowiedział ogniem. Dwóch żołnierzy na pakistańskim punkcie kontroli granicy w obszarze Datta Khel zostało rannych.
Możliwy odwet Pakistanu za to naruszenie granicy wydarzył się w Peszawarze w piątek, 20 maja, kiedy to wybuchł samochód-pułapka najwyraźniej przygotowany na konwój konsulatu USA. Wybuch nie spowodował śmierci lub obrażeń Amerykanów. Jeden pakistański przechodzeń został zabity, a kilku zostało rannych. W innych wojnach wywiadowczych, telewizja Ary One ogłosiła imię szefa placówki CIA w Islamabadzie. Jest to już drugi kluczowy szpieg, rezydent USA, który stracił anonimowość w ciągu ostatnich sześciu miesięcy.

Przedstawiciel USA Grossman odrzuca wezwania Pakistanu do zaprzestania naruszania granicy.
Specjalny Przedstawiciel USA do Afganistanu i Pakistanu Marc Grossman, następca zmarłego Richarda Holbrooke’a, 19 maja arogancko odrzucił pakistańskie wezwanie o gwarancje, że nie będzie więcej jednostronnych operacji w stylu Abottabad w Pakistanie. Odmawiając dania takich zapewnień, Grossman twierdził, że pakistańscy oficjele nigdy w ostatnich latach nie domagali się poszanowania ich granic.

W trakcie tego strategicznego kryzysu, Indie zdecydowały się na prowokacyjne manewry wojskowe zaplanowane przeciw Pakistanowi. Manewry o nazwie "Vijayee Bhava"(Zwyciężać), odbyły się na pustyni Thar w północnym Radżastanie. Te ćwiczenia atomowo-biologiczno-chemicznego Blitzkriegu angażują II Korpus Pancerny,  "uznany za najważniejszą z trzech formacji ofensywnych wojsk indyjskich, którego głównym zadaniem byłoby przecięcie terytorium Pakistanu na dwie części w trakcie wojny".


Pseudo-Talibański kontrgang. CIA, RAW i Mosad.
Jednym ze sposobów zapewnienia prowokacji niezbędnej dla uzasadnienia amerykańsko-indyjskiego ataku na Pakistan byłoby zwiększenie działań terrorystycznych, które można by przypisać tzw. Talibom. Według pakistańskich mediów głównego nurtu, CIA, izraelski Mossadu, oraz indyjski RAW stworzyły własną wersję talibów w postaci terrorystycznego kontr-gangu, który kontrolują i nim kierują. Zgodnie z jednym ze źródeł "agenci Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA) zinfiltrowali sieci talibów i Al-Kaidy i stworzyli własne Tehrik-e-Taliban Pakistan (TTP) siły w celu destabilizacji Pakistanu." Były dowódca Inter-Service Intelligence (ISI), regionu Punjab z Pakistanu, emerytowany generał brygady Aslam Ghuman, powiedział: "Podczas mojej wizyty w USA, dowiedziałem się, że izraelska agencja szpiegowska Mossad, za wiedzą agencji RAW z Indii, pod bezpośrednim nadzorem CIA, planowała destabilizację Pakistanu." Czy kontr-gang może być odpowiedzialny za podwójny zamach w Waziristanie z ostatniego tygodnia, w którym zginęło 80 funkcjonariuszy paramilitarnej policji?

Według tego samego źródła, rosyjski wywiad "ujawnił, że człowiek CIA -Raymond Davis i jego siatka dostarczyli bojownikom Al-Kaidy broń chemiczną, jądrową i biologiczną, aby można było zaatakować amerykańskie instalacje, a winą za to obarczyć Pakistan... "
Davis, weteran JSOC (Joint Special Operations Command), został aresztowany za zabójstwo dwóch agentów ISI, ale potem został zwolniony przez rząd Pakistanu po podniesieniu podejrzanej wrzawy przez Departament Stanu.



CIA twierdzi, iż nowy szef Al-Kaidy żyje w Waziristanie.
Jeżeli USA będzie potrzebować kolejnych pretekstów do dodatkowych ataków, będzie również łatwo o powoływanie się na rzekomą obecnoścć w Waziristanie Saifa al-Adela, promowanego przez CIA  jako prawdopodobnego następcę Bin Ladena jako szefa al Kaidy. Niezaprzeczalnie wygodnie dla agresywnych intencji Obamy jest to, że może twierdzić że Saif al-Adel przebywa blisko obecnie najgorętszej granicy na świecie, a nie w "Finsbury" czy "Flatbush".

W wyniku nieuprawnionego amerykańskiego ataku 1 maja, szef pakistańskiej armii generał Kayani wydał ostrzeżenie, iż podobne "przygody" nie mogą się powtórzyć, ogłaszając, iż personel amerykański wewnątrz Pakistanu będzie znacznie ograniczony. Według jednego z szacunków ISI, w kraju jest obecnie około 7000 agentów CIA, wielu z nich nieznanych rządowi pakistańskiemu. Wymiana informacji wywiadowczych między USA, a Pakistanem podobno została ograniczona. W odpowiedzi na ruchy Kayaniego, przedsięwzięcie CIA znane jako Wikileaks po raz kolejny pokazało swoją prawdziwą naturę, próbując zdyskredytować dowódcę Pakistanu wątpliwymi doniesieniami amerykańskich raportów, że jakoby w ostatnich latach zażądał więcej ataków samolotami bezzałogowymi Predator na swoje terytorium a nie mniej.

Po przemówieniu Obamy w West Point wzmożyło się wykorzystanie przez CIA bezzałogowych samolotów Predator do masakrowania cywilów celem podsycania wojny domowej wewnątrz Pakistanu, co prowadziłoby do rozpadu kraju, wzdłuż linii etnicznych Pendżab, Sind, Beludżystan i Pusztunistan. Geopolitycznym celem jest zniszczenie potencjału Pakistanu jako korytarza energetycznego między Iranem i Chinami. Selig Harrison stał się w USA głośnym zwolennikiem sukcesji Beludżystanu.

Od 1 maja, odnotowano sześć ataków bezzałogowych samolotów Predator gdzie zabito około 42 pakistańskich cywilów, doprowadzając opinię publiczną do szału w antyamerykańskiej nienawiści. W odpowiedzi na wspólnym posiedzeniu parlament Pakistanu jednogłośnie w dniu 14 maja zażądał zaprzestania amerykańskich ataków rakietowych, wzywając rząd do odcięcia linii dostaw NATO do Afganistanu, jeśli ataki były by kontynuowane. Poprzez Karaczi do przełęczy Khyber prowadzą aż dwie trzecie linii dostaw środków potrzebnych okupantom w Afganistanie. Odcięcie tych linii spowodowało by chaos wśród sił NATO. Wszystko to wskazuje na nieodłączne szaleństwo prób sprowokowania wojny w kraju przez który przebiegają linie dostaw.


USA chce wykorzystać szefa talibów mułłę Omara przeciw Pakistanowi.
Departament Stanu odrzucił wszystkie warunki wstępnych rozmowy z talibami w lutym.
W tym samym czasie według Washington Post rząd USA rozmawia z wysłannikami mułły Omara, legendarnego jednookiego przywódcy Quetta Shura lub rady rządzącej Talibami. Jest oczywiste, że USA oferuje talibom sojusz przeciwko Pakistanowi. Amerykański wysłannik Grossman jest wrogo nastawiony do Pakistańczyków, ale jeśli chodzi o talibów to jest nazywany "Panem Pojednanie."
Rząd USA jest ponoć zdecydowany aby dokonać zamachu na szefa sieci Haqqani posługując się podobnym atakiem jak przy domniemanym zabójstwie Bin Ladena. Pakistańczycy są równie zdeterminowani by utrzymać Haqqaniego jako sojusznika.

Jeśli Chiny staną za Pakistanem, to Rosja może stanąć za Chinami. Czekając na zbliżające się 15 czerwca spotkanie Szanghajskiej Organizacji Współpracy, prezydent Chin Hu pochwalił chińsko-rosyjskie stosunki jako "bezprecedensowo dobre",z "oczywistym składnikiem strategicznym." Podczas konferencji prasowej w tym tygodniu prezydent Rosji Miedwiediew zauważył, że głośny "reset" Obamy w stosunkach z Rosją wniósł bardzo mało, ponieważ program tarczy przeciwrakietowej USA w Rumunii i pozostałych państwach Europy Wschodniej, jest w oczywisty sposób skierowany przeciwko Rosji. Oznacza to, że traktat START (Strategic Arms Reduction Treaty) jest wątpliwej wartości, podnosząc w ten sposób widmo "nowej zimnej wojny." Biorąc pod uwagę atak NATO na Libię, nie będzie rezolucji ONZ wobec Syrii, powiedział Miedwiediew. Putin miał rację, a Miedwiediew próbuje naśladować Putina ratując ostatnie szanse na pozostanie przy władzy.


Czy jesteśmy w lipcu 1914 roku?
Kryzys prowadzący do I wojny światowej rozpoczął się od Sarajewskiego zabójstwa 28 czerwca 1914 roku, ale pierwsze poważne wypowiedzenie wojny nie doszło do skutku aż do 1 sierpnia. W międzyczasie w lipcu 1914 roku duża części europejskiej opinii publicznej trwała w półśnie, idyllicznej ułudzie w czasie gdy katastrofalny kryzys nabierał tempa. Podobne zjawisko możemy zaobserwować również i dziś. Wielu Amerykanów pragnie sobie wyobrazić, że rzekoma śmierci Bin Ladena oznacza koniec wojny z terroryzmem i wojny afgańskiej. Zamiast tego, operacja zabicia Bin Ladena wyraźnie zapoczątkowała nowe zagrożenie strategiczne.

W USA siły, które sprzeciwiały się wojnie w Iraku, od MSNBC począwszy na wielu lewicowych liberałach ruchu pokojowego skończywszy, popierają krwawą agresję Obamy w Libii. Co więcej, nawet świętują jego lepszą efektywność w stosunku do administracji Busha-Cheneya, na co dowodem jest rzekomy sukces zabicia Bin Ladena.

W rzeczywistości, jeżeli kiedykolwiek byłby nadszedł czas, aby zmobilizować się do zatrzymania nowej, szerszej wojny, to jest to właśnie teraz.

Tłumaczenie: EkonomiaPolityczna.pl za  Tarpley.net