Prison Planet

Kontynuacja artykułu: Gerald Celente. Trendy, lato 2012. #1

Wojna.
Wojna jest łatwą prognozą. Podobnie jak system rankingowy, który przewiduje wartości akcji w oparciu o dynamikę zysków, przewidywanie wojny opiera się na dynamice dotychczasowych działań Waszyngtonu.

Waszyngton jest w stanie wojny od października 2001 roku, kiedy to prezydent George W. Bush, jeden miesiąc po atakach 9/11, nakazał przeprowadzenie inwazji na Afganistan. Z jakiegoś niewyjaśnionego powodu amerykańskie siły inwazyjne był gotowe i czekały na rozkaz, co nie wymagało zwykle długiego okresu mobilizacji.

Co naprawdę wydarzyło się 9/11/2001:


OGLĄDAJ DALEJ>>>

W 2003 roku, wojna w Afganistanie przeszła na drugi plan, kiedy prezydent Bush zaatakował Irak, prowadząc, ciągnącą się bezskutecznie od 9 lat wojnę. Podczas wyborów, prezydent Obama
powiedział, że nie wie jakie są cele misji w Afganistanie, ale mimo tego wysłał kolejne 30.000 żołnierzy, rozniecając na nowo konflikt. Z wojną trwającą obecnie 11 rok, Waszyngton stoi przed kolejną upokarzającą porażką.

Niezrażeni przez 11 lat niepowodzenia, ci sami waszyngtońscy oszuści, którzy stworzyli dekadę rozlewu krwi i zniszczenia, bez jakiegokolwiek wartościowego efektu, obecnie przygotowują więcej wojen skazanych na niepowodzenie. Bardziej ambitny niż kiedykolwiek, Waszyngton obecnie szykuje się na wojnę z Iranem, a w kolejce czekają Rosja i Chiny.



OGLĄDAJ DALEJ>>>

W dniu 6 lipca, Sekretarz Stanu Hitlery Clinton powiedziała, że "Rosja i Chiny zapłacą" za zawetowanie Waszyngtońskiej próby by użyć rezolucji ONZ dla obalenia rządu syryjskiego. Skoro nie udało się zatrzymać talibów, Waszyngton będzie teraz uczył Rosję i Chiny by adoptowały Amerykańską politykę zagraniczną.

Waszyngton otacza Rosję bazami rakietowymi i próbuje otoczyć Chiny poprzez tworzenie nowych baz marynarki, sił powietrznych, baz oddziałów na Filipinach, Korei Południowej, Australii, Nowej Zelandii, Tajlandii i Wietnamie. Są to ogromne nowe zobowiązania dla rządu będącego w głębokim zadłużeniu i z rozbitą gospodarką oraz złamanym systemem finansowym. Jakby tym rozległym zobowiązaniom było mało, prezydent Obama wykorzystał, utworzony przez prezydenta Busha w 2007 roku US Africa Command, w celu wysłania wojsk amerykańskich do Afryki Środkowej do udziału w tamtejszej wojnie domowej. Tam gdzie konflikt ma miejsce, amerykański kompleks industrialno-militarny zamierza być jego częścią.

Amerykanie nic nie zyskali z 11 lat wojny, oprócz zabitych i okaleczonych krewnych i przyjaciół oraz miliardów dolarów dodatkowego długu publicznego, od którego trzeba płacić odsetki, i to będzie wszystko co Amerykanie zyskają prowadząc kolejne wojny w przyszłości. Ale militarno industrialny kompleks zyskał. Biliony dolarów zysku popłynęły do przemysłu zbrojeniowego, z których część zostało zwróconych w postaci pomocy dla kampanii prezydenckich. Niszczenie/pomijanie amerykańskiej konstytucji i Karty Praw oddało ogromną, nie odpowiadającą przed nikim, władzę w ręce agencji bezpieczeństwa. Wojny oznaczają promocje do wyższych rang dla oficerów oraz emerytury na wyższych stopniach. Tak długo, jak wywołujący wojny będą czerpać z nich profity, wojny będą kontynuowane.

Wojna będzie miała miejsce, ponieważ Waszyngton dąży do światowej hegemonii. Po dziesięciu latach wojny, Ameryka nie zna już innego biznesu. Wojna będzie miała miejsce, ponieważ Izrael pożąda zasobów wodnych południowego Libanu i żąda upadku Syrii i Iranu - obydwu krajów będących dostawcami broni dla Hezbollahu, którego żołnierze już dwa razy pokonali Izraelską inwazję na Liban. Wojna będzie miała miejsce, gdyż Waszyngton ponownie przestępuje z wojen walutowych do sankcji a z nich do gorących wojen. Wojna będzie miała miejsce, ponieważ Rosja i Chiny przestają postrzegać USA jako "jedyne światowe supermocarstwo", widząc USA jako nadmiernie rozszerzone mocarstwo ze słabą bazą ekonomiczną, którego sojusznicy z NATO są niezadowoleni z przymusu finansowego i militarnego jakim imperium amerykańskie ich obciąża. Wojna będzie miała miejsce, ponieważ gospodarka Chin wkrótce wyprzedzi gospodarkę amerykańską, a Waszyngton nie może zaakceptować gry na drugich skrzypcach. Wojna będzie miała miejsce, ponieważ wojsko USA jest zaniepokojone prędkością z jaką Chiny redukują militarny dystans. Chiny wykazały swoją zdolność unieszkodliwiania satelitów w przestrzeni kosmicznej, w ten sposób pokazując zdolność unieszkodliwienia amerykańskich systemów ofensywnych i możliwości szpiegowskich. Chiny wprowadziły rakiety zdolne do zniszczenia lotniskowców długiego zasięgu, tym samym neutralizując możliwości amerykańskiej marynarki powietrznej. Wojna będzie miała miejsce, ponieważ Waszyngton staje za Wietnamem w jego sporze z Chinami o bogate w zasoby wyspy Paracel i Spratly. Ma również przymierze z Filipinami w ich sporze z Chinami o bogate w zasoby wyspy Scarborough Shoal. Wojna będzie rezultatem takiej polityki ponieważ Waszyngton ogłosił Morze Południowochińskie obszarem interesu narodowego USA i finansuje "kolorowe rewolucje" w dawnych częściach składowych sowieckiego imperium.



Sojusznicy Waszyngtonu z NATO zaczynają rozumieć słabość Ameryki. Słabość płynie z offshoringu gospodarki, trwającego i nierozwiązanego kryzysu finansowego, braku ożywienia gospodarczego, sześciu bilionów dolarów roztrwonionych na afgańskiej i irackiej wojnie oraz na podwojeniu długu narodowego, a także groźbie inflacji i załamania kursu walutowego co jest  efektem polityki monetyzacji długu Rezerwy Federalnej. Jak długo potrwa zanim sojusznicy Waszyngtonu będą postrzegać rezygnację z sojuszu jako atrakcyjną perspektywę, skupiając się na własnych potężnych problemach? Europa nie jest zagrożona przez Rosję i nie ma nic do zyskania wplątując się w konflikt z Rosją czy w wysłaniu żołnierzy do walki za amerykańskie imperium w Afganistanie.

Obecnie Chiny wprowadziły do gry Japonię. W dniu 4 lipca China Daily doniosła że: "japońscy politycy i wybitni naukowcy z Chin i Japonii wezwali we wtorek Tokio do rezygnacji z przestarzałej polityki zagranicznej, opierającej się na Zachodzie i by zaakceptowały Chiny jako kluczowego partnera".

Stojąc przed perspektywą izolacji, niesioną przez jego nieposkromioną pychę, arogancję, naruszanie międzynarodowego prawa i wrogości wobec praw człowieka, Waszyngton wybierze wojnę jako sposób na zapobiegnięcie upadkowi swojego imperium i odwrócenie uwagi Amerykanów od problemu ich upadającej gospodarki, zapewnienia miejsc pracy i wzrostu dochodów.

Tonąc w pysze, Waszyngtonowi jest obojętne, że jego pęd ku dominacji prowadzi świat ku wojnie. Waszyngtońskie Partnerstwo (Trans-Pacific Partnership) jest tworzone jako sposób na zatrzymanie ekonomicznej integracji gospodarek azjatyckich pod chińskim przywództwem. Na zeszłotygodniowej konferencji południowo-wschodniej Azji, Hitlery oświadczyła, że Chiny muszą rozwiązać swoje spory z Filipinami i Wietnamem "bez przymusu, bez zastraszania, bez zagrożeń i bez użycia siły." To mówi Waszyngton, który nie uczynił nic, aby rozwiązać swoje spory z Afganistanem, Irakiem, Libią, Pakistanem, Jemenem, Syrią i Iranem "bez przymusu, bez zastraszania, bez zagrożeń i bez użycia siły."

Wysiłek Waszyngtonu, aby zastąpić Chiny jako dominującego gracza w naturalnym obszarze wpływu Chin niepokoi chiński rząd. Chiny chcą współpracować z USA, ale nie dadzą się popychać przez Waszyngton. Jeśli Waszyngton utrzyma taki stan rzeczy to wywoła to wojnę.

Podobnie z Rosją. Waszyngton chce zainstalować pro-zachodni reżim w Syrii, częściowo w celu wyrzucenia Rosji z syryjskiej bazy marynarki wojennej. 10 lipca The New York Times poinformował, że Rosja wysłała 11 okrętów wojennych z żołnierzami do wschodniej części Morza Śródziemnego, aby było jasne, że Rosja będzie miała swoje słowo we wspartym przez Waszyngton powstaniu przeciwko rządowi Assada.

Istnieje kilka przypadków, gdy pycha nie doprowadziła do wojny i klęski. Przez podsycanie konfliktu równocześnie z Chinami i Rosją, Waszyngton wykazuje wyniosłości, która przewyższa wyniosłości Napoleona i Hitlera, którzy to władcy, wierzyli w swoją wszechmoc, wyprawiając swoje ogromne armie na Rosję ponosząc zdecydowaną porażkę.


* O Autorze: Były współpracownik wydawca The Wall Street Journal i felietonista Business Week, dr Paul Craig Roberts służył jako osobisty doradca oraz w komisjach Izby Reprezentantów i Senatu, oraz służył jako Asystent Sekretarza Skarbu Polityki Gospodarczej w Administracji Reagana. Był autorem i twórcą “reganomiki”.


Trends Research Institute


|  Gerald Celente. Trendy 2012.  | Gerald Celente. Trendy roku 2011. | Arabska wiosna + europejskie lato = światowe zimowe zamieszki. | PIIGS, sprzedajni dziennikarze i globalny upadek.  | Nadchodzi katastrofa! Czy jesteś przygotowany?  | Gerald Celente. Trendy 2012: Wielka wojna. | Gerald Celente. Strajki, zamieszki, protesty...co dalej? |