Prison Planet

Prezentujemy dość stary artykuł z 8 grudnia 2008, napisany przez Gideona Rachmana szefa kolumny spraw zagranicznych w Financial Times. Jest to o tyle istotny artykuł, że został napisany na początku kryzysu gdzie wydawało się, że uda się zmusić wszystkie kraje do ratowania świata finansowego tworząc rząd światowy. Plan polegał na przeforsowaniu podatków od CO2, które miały posłużyć do finansowania właśnie takiej globalnej instytucji. Skoro nie udało się to w Kopenhadze, to nie pozostało nic innego jak sięgnąć po środki siłowe.

Były już dwie próby w minionym stuleciu utworzenia rządu światowego, każda z nich miała miejsce po wojnie. Po zakończeniu I wojny światowej Brytyjczycy założyli Ligę Narodów, po II wojnie światowej Brytyjczycy (głównie Grupa Milnera) utworzyli Narody Zjednoczone. Czy teraz sięgną po takie rozwiązanie? Wszystko wskazuje na to, że na przestrzeni kolejnych lat czeka nas III wojna światowa.
(Linki do artykułów: Były analityk Goldman Sachs: "wielka wojna" nadchodzi pod koniec 2012. | Celente: Wielka wojna XXI wieku zbliża się. Egipt i Libia to tylko początek. | Globaliści rozpoczęli rewolucję, dokładnie wg przecieków L. Williamsa. | Kalendarz 2011 według L. Williamsa.)


Gideon Rachman “A teraz rząd światowy.”

Nigdy nie wierzyłem w tajny plan Narodów Zjednoczonych mający na celu przejęcie Stanów Zjednoczonych. Nigdy nie widziałem “czarnych helikopterów” latających na niebie w Montanie. Ale po raz pierwszy w moim życiu, uważam że utworzenie rządu światowego jest możliwe.

“Rząd światowy” pociąga za sobą coś znacznie więcej niż tylko współpracę między narodami. Byłby to podmiot o charakterze podobnym do państwa, wspierany przez organ prawa. Unia Europejska już ustanowiła kontynentalny rząd 27 krajów, które mogłyby być modelem takiego tworu. UE ma sąd najwyższy, walutę, tysiące stron praw, duże służby cywilne i zdolność do rozmieszczania sił wojskowych.

Czy model europejski może stać się globalnym modelem? Istnieją trzy powody, by sądzić, że tak.

Po pierwsze, jest coraz bardziej oczywiste, że najtrudniejsze kwestie stojące przed rządami krajowymi mają charakter międzynarodowy:  globalne ocieplenie, globalny kryzys finansowy i "globalna wojna z terrorem".

Po drugie, można to zrobić. Rewolucja w transporcie i łączności sprawiły że świat się skurczył tak, że Geoffrey Blainey, wybitny australijski historyk, napisał: "Po raz pierwszy w historii, pewnego rodzaju światowy rząd jest obecnie możliwy." Pan Blainey przewiduje próbę utworzenia rządu światowego w pewnym momencie w następnych dwóch stuleciach, co jest to niezwykle długim horyzontem czasowym dla przeciętnej kolumny gazetowej.



Po trzecie zmiana atmosfery politycznej sugeruje, że "globalne zarządzanie" może objawić się dużo szybciej. Kryzys finansowy i zmiany klimatu pchają rządy w kierunku rozwiązań globalnych, nawet w krajach takich jak Chiny i USA, które tradycyjnie dbają o narodową suwerenność.

Barack Obama, prezydent Ameryki, nie podziela pogardy Busha  dla międzynarodowych umów i traktatów. W swojej książce “The Audacity of Hope”, twierdził, że: "Kiedy na świecie jedyne supermocarstwo chętnie ogranicza swoją moc i trwa przy międzynarodowo uzgodnionych normach postępowania, to daje w ten sposób sygnał, że zasady te są godne naśladowania." Znaczenie, jakie przywiązuje Obama do ONZ wskazuje fakt, że wyznaczył Susan Rice, jedną z jego najbliższych współpracowników, na ambasadora USA do ONZ i dał jej miejsce we własnym gabinecie.

Smak pomysłów krążący w koło Obamy został przedstawiony w niedawnym raporcie “Managing Global Insecurity project”, którego mała grupa doradcza obejmuje Johna Podesta, człowieka kierującego zespołem przejściowym Obamy i Strobe Talbotta, przewodniczącego Brookings Institution , z którego przyszła Pani Rice.

Raport MGI opowiada się za stworzeniem wysokiej aktywności komisarza ONZ ds. antyterrorystycznych, podpisanie prawnie wiążącego porozumienia dotyczącego zmian klimatycznych negocjowanych pod auspicjami ONZ i utworzenie 50.000-osobowych sił pokojowych ONZ. Jeśli kraje zobowiązały by się do stworzenia takiej wojskowej jednostki rezerwowej, ONZ miałaby kontrolę nad nią.

Są to tego rodzaju pomysły, które każą ludziom chwytać za broń w sercu talk-radio w Ameryce. Zdając sobie sprawę z politycznej wrażliwości tego rodzaju pomysłów, raport MGI zawiera kojący język. Podkreśla potrzebę przywództwa Ameryki i używa określenia "odpowiedzialna suwerenność" - nawołując do współpracy międzynarodowej w przeciwieństwie do bardziej radykalnie brzmiących zdań słyszanych w Europie tj. "wspólnej suwerenności"

Ale niektórzy europejscy myśliciele uważają, że rozpoznają to, co się dzieje. Jacques Attali, doradca prezydenta Francji Nicolasa Sarkozy, twierdzi, że: "Globalne zarządzanie jest tylko eufemizmem dla globalnego rządu". O ile go to dotyczy, pewne formy globalnego rządu nie powstaną zbyt szybko. Pan Attali uważa, że "podstawą międzynarodowego kryzysu finansowego jest to, że mamy globalne rynki finansowe ale brak globalnych rządów prawa".

Tak więc, wydaje się, że wszystko jest na swoim miejscu. Po raz pierwszy gdy homo sapiens zaczął rysunki na ścianach jaskiń, pojawił się argument, możliwości i środki do podjęcia poważnych kroków w kierunku utworzenia rządu światowego.

Ale nie dajmy się ponieść. Choć wydaje się to możliwe, że za jakiś czas, w następnym stuleciu mógłby pojawić się rząd światowy, wszelkie dążenia do "globalnego zarządzania" tu i teraz będą bolesnym, powolnym procesem.

Stoją za tym dobre i złe powody. Złym powodem jest brak woli i determinacji ze strony krajowych, przywódców politycznych, którzy - gdy mogą, lubią mówić o "planecie w niebezpieczeństwie" - to ostatecznie i tak bardziej koncentrują się na następnych wyborach, w domu.

Ale ten "problem" również wskazuje na bardziej pozytywne powody dla których postęp w zakresie globalnego zarządzania będzie powolnym posunięciem. Nawet idea UE - serce prawa międzynarodowego opartego na rządach - pozostaje niepopularna. UE poniosła szereg upokarzających porażek w referendach, gdy plany "coraz ściślejszej unii" były skierowane do decyzji wyborców. Ogólnie rzecz biorąc, Unia postępuje najszybciej, gdy daleko idące decyzje zostały uzgodnione przez technokratów i polityków - i następnie przeforsowane bez bezpośredniego pytania wyborców. Ład międzynarodowy wydaje się być skuteczny, tylko wtedy, gdy jest antydemokratyczny.

Najbardziej naglące problemy polityczne mogą mieć rzeczywiście międzynarodowy charakter, ale polityczna tożsamość przeciętnego obywatela pozostaje nadal uparcie lokalna. Do puki ktoś nie złamie tego problemu, plany rządu światowego mogą zostać zamknięte w bezpiecznym miejscu w ONZ.


| Pierwsza Globalna Rewolucja. Czyli kto wymyślił problem CO2. | Przyszłość liberalnego porządku świata i internacjonalizm po Ameryce. |  Solana: Efektywne globalne zarządzanie (czytaj- globalny rząd) musi być celem ludzkości.
| Gorbaczow wzywa do amerykańskiej pierestrojki i utworzenia rządu światowego.